ကမာၻၾကီးက သူ႕အလိုလို လည္ပတ္ေနတယ္ ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေနာက္ ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ ဘာေၾကာင့္ လိုက္ေနၾကတာလဲ ။ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဆိုတာ ဘာလဲသိတဲ့တေန႔ အဲဒီေမးခြန္းကို ေျဖပါ့မယ္ ..။ ေျဖျခင္း မေျဖျခင္း အေျဖရွိျခင္း မရွိျခင္း အေၾကာင္းျခင္းရာမ်ားစြာထဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပိတ္မိေနၾကတယ္ ။ ထြက္ေပါက္ေတြကို ရွာေဖြဖို႔ မ်က္လံုးပါမလာဘူး ။ ပိတ္မိျခင္းထဲ ပိတ္မိေနတဲ့အတိုင္း ကိုယ့္ကိုကိုယ္ျပန္ပိတ္ထားလိုက္တယ္ ။ အလံုပိတ္ အခန္းထဲမွာ ၊ အလံုပိတ္ အေတြးေတြနဲ႔ ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အလံုပိတ္ထားၾကတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ လြတ္ေျမာက္ျခင္းေလသန္႔ကို ရွဴရိႈက္ႏိုင္မယ္ ။ ၾကိဳတင္ၾကံစည္မႈဟာ အေနာက္ဖက္ဧရိယာတ၀ိုက္မွာ ။ ပ်ံနွံေနတုန္းပဲ ။ ရွင္သန္ျခင္း ၊ လြတ္ေျမာက္ျခင္း ၊ ရွဴရိႈက္ျခင္း ၊ ၾကိယာပုဒ္ေပါင္းမ်ားစြာထဲက အေနွးရုပ္ရွင္ျပကြက္ တစ္ခုဟာ ။ ေလထုထဲ ။ ပ်ံနွံ႔ေနတုန္းပဲ ။ လို႔ ယူဆထားလိုက္ရံုပါ ။ ခင္ဗ်ား ဘာကို ဆိုလိုခ်င္တာလဲ ၊ ခင္ဗ်ား ဆိုလိုတစ္အုပ္ေလာက္ ထုတ္ခ်င္ေနတာလား ။ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ဆိုလိုခ်က္ေတြကို ခင္ဗ်ားရဲ႕ ဆိုလိုစာအုပ္ထဲ ထည့္ေရးမွာလား ။ ရယ္ရပါတယ္ ၊ သိပ္ကိုရယ္ရပါတယ္ ။ ေလာကၾကီးက ကိုယ္ေတြနဲ႔ အဆင္မေျပဘူး ။ သိပ္ကို ရယ္ရလြန္းပါတယ္ ။ တျဖည္းျဖည္းေနွးေကြးလာတဲ့ တစ္ကိုယ္ရည္ကမာၻထဲ ။ ခင္ဗ်ားမွာ က်ည္ဆံေတြရွိတယ္ ။ ကြ်န္ေတာ့္မွာ ရယ္သံေတြရွိတယ္ ။ ဘယ္သူျပိဳင္လို႔ လွနိုင္မလဲ ။ ဆိုတာ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ေရႊ႕ကြက္ေတြထဲ အသံထြက္မွားေကာင္း ။ မွားေနနိုင္တယ္ ။ စာလံုးေပါင္းသတ္ပံုေတြကို စြန္႔ပစ္လိုက္ၾကမယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သတ္ပံုေတြ မွားယြင္းေကာင္း မွားယြင္းေနၾကလိမ့္မယ္ ။ ျဖည္းညင္းစြာ သတ္ပါ ။ တစ္ခါတည္း အေသသတ္ပါ ။ ဘယ္အရာကို ခင္ဗ်ား လိုအပ္ပါသလဲ ။ ျဖည္းညင္းစြာ တစ္ခါတည္း ေရြးခ်ယ္ပါ ။ စြန္႔ပစ္မႈေတြကို စြန္႔ပစ္လိုက္ရင္ အသစ္ေတြကိုသတ္သလိုျဖစ္သြားမယ္ ။ ထင္တယ္ ။ ျဖည္းျဖည္းသတ္ပါ ။ သီခ်င္းသံက နားထဲ ။ Solo ေတြ ။ စလိုးမိုးရွင္း နဲ႔ ေသသြားပံုက ။ ဆန္းတယ္ ။ စြန္လႊတ္တာ ဆန္းလား ၊ စြန္႔လႊြတ္တာ ဆန္းလား ။ ဆန္းျပားျခင္း ဆန္ျပာျခင္း ကိစၥေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔နဲ႔ ဘယ္လို ပတ္သက္လဲ ။ ပတ္ပတ္သက္သက္ ပက္ပက္စက္စက္ ေျပာရရင္ ၊ လူမႈအဖြဲ႕အစည္းကို ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ပ်က္ေနတယ္ ၊ ဆိုတာပါပဲ ။ ကမာၻဟာ အလံုးသ႑ာန္သို႔ ျပန္လည္ကူးေျပာင္းျခင္း ။ လွည့္ေနသလို ။ လိမ့္ေနသလို ။ တစံုတေယာက္က လိွမ့္ေနသလို ။ ကြ်န္ေတာ္စြန္လႊတ္ၾကည့္လိုက္တယ္ ။ ၾကိဳးထဲ ။ စြန္ဟာ မလြတ္ေျမာက္နိုင္ေတာ့ဘူး ။ စြန္ဟာ စြန္ပဲ ၊ ၾကိဳးဟာ ၾကိဳးပဲ ။ ဆိုင္းၾကိဳးတပ္ဖို႔ ဆိုင္းခဲ့ရတဲ့ ကာလေတြ ဘယ္ေလာက္ၾကာခဲ့သလဲ ၊ ဆိုတာ ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကိုယ္တိုင္ မေရတြက္ႏိုင္ေတာ့ ၊ မေရတြက္ႏိုင္ေတာ့ ။ လိမ္လိုက္မိသလား ။ ခင္ဗ်ား အလိမ္ခံလိုက္ရသလား ။ ေမးခြန္းဟာ ခင္ဗ်ားကို မ်ိဳသြားတာ ။ ခင္ဗ်ားသိလိုက္သလား ။ ေဟာ ။ စြန္ေလး လႊတ္ေနရင္း လြတ္သြားတယ္ ။ ၾကိဳးထဲ ။ အခ်ိန္ဟာ ဆိုင္းၾကိဳးကို တုန္႔ဆိုင္းသြားေစတယ္ ။ ေလထဲ လႊင့္ခ်င္ရံုေလာက္ပါ ၊ လူးလြန္႔ေနေစရံုေလာက္ပါ ၊ စကၠဴစြန္ေလးတစ္ေကာင္အတြက္ သရဏဂံုတင္ေပးစရာ ဘာအေၾကာင္းရွိမလဲ ။ စ်ာပန ဆိုတာ ဟာသဇာတ္ကြက္တစ္ပုဒ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ သေဘာထားတယ္ ။ သိပ္ကို ရယ္ရလြန္းပါတယ္ ။ ရယ္သံေတြက အနိုင္ရသြားတဲ့အခါ ။ ဟာသက Solo ျဖစ္လာတယ္ ။ စြန္သတ္လို႔ေသတဲ့ၾကိဳး ။ ရွာေဖြျခင္းထဲ ။ ဒိထက္လွတဲ့ စ်ာပနကို လက္ေဆာင္ထည့္ေပးလိုက္မယ္ ။ သိပ္ကိုရယ္ရလြန္းပါတယ္။ သိပ္ကို ရယ္ရလြန္းတဲ့ လူမႈစနစ္ၾကီးကို အားပါးတရ ရယ္ပါမယ္ ၊ ဟား ဟား ဟား ဟား ၊ ဒီ့ထက္ ဘယ္ႏွစ္ေခါက္ ပိုရယ္ရဦးမလဲ ၊ ဟား ဟား ဟား ဟား ဟား ဟား ဟား ၊ ဒီေလာက္ဆို ေတာ္သင့္ျပီ ထင္ပါတယ္ ။ ခင္ဗ်ား မ်က္လံုးေထာင့္က မ်က္ေခ်းေတြကို Recycle လုပ္ပစ္လိုက္ ။
မ င္ း လု လ င္ / ဆူ း ခ က္ မ င္ း
090820111001PM
Thursday, March 29, 2012
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 မွတ္ခ်က္မ်ား:
Post a Comment