ရ ာ စု ႏွ စ္ ၏ သူ ရူ း မ ေ လ း

သူ မ က ပ န္ း တ စ္ ပြ င့္ ပ န္ ထ ာ း တ ယ္

ေ ဖ ာ က္ လႊဲ ေ ဖ ာ က္ ျပ န္ ျဖ စ္ ေ န တဲ့ ရ ာ သီ ဥ တု ကို

ၾကိဳ း တ စ္ ေ ခ် ာ င္ း နဲ႔ ေ ခါ င္ း မွ ာ ထို း လို႔

တ ခါ တ ေ လ ေ န ရ ာ စံု ေ အာ င္ ေ လွ် ာ က္ သြ ာ း တ ယ္

တ ခါ တ ေ လ က ဗ်ာ အ ပို င္ း အ စ ေ တြ

စိ တ္ လြ တ္ ကို ယ္ လြ တ္ ရြ တ္ လို႔

ယ ဥ္ ေ က် း မႈ ေ တြ က ေ သ ာ င္ း က န င္ း ျဖ စ္ ေ န တဲ့

ျမိဳ ႔ ေ တ ာ္ ရဲ ႔ အ ဂၤါ ရ ပ္ ထဲ မွ ာ သူ မ မ ပါ ရ င္

မ ျပီ း ဘူ း ရ ယ္ လို႔ ခံ ယူ ထ ာ း တ တ္ သူ

ရြ ာ ရို း ကို း ေ ပါ က္ ေ လွ် ာ က္ သြ ာ း မ ယ္

ေ တြ ႔ သ မွ် လူ ကို မ ပြ င့္ တ ပြင့္ မ် က္ လံု း နဲ႔

လို က္ ျပံဳ း ျပ မ ယ္

ဒါ က သူ မ ရဲ ႔ တ စ္ ေ န႔ စ ာ လု ပ္ င န္ း ေ ဆ ာ င္ တ ာ ေ တြ ျဖ စ္ ရဲ ႔

ဘ ယ္ သူ ဘ ာ ေ ျပ ာ မ လဲ

သူ မ အ တြ က္ အ မွ န္ တ ရ ာ း ဟ ာ

သူ မ ကို ယ္ တို င္ ပဲ ျဖ စ္ တ ယ္

တ ခါ တ ေ လ ေ ခါ င္ း ကို ေ န ာ က္ လွ ည့္ ျပီ း မ သိ မ သ ာ ငို မ ယ္

အ ေ လ့ က် ရြ ာ တဲ့ မို း ရ ာ သီ လို

သ ည္ း သ ည္ း ထ န္ ထ န္ ငို မ ယ္

တ ခါ တ ေ လ က ေ လး င ယ္ တ စ္ ေ ယ ာ က္ လို

ျဖဴ ျဖဴ စ င္ စ င္ ျပံဳ း မ ယ္

ဒီ ေ လ ာ က္ ပါ ပဲ ဒီ ေ လ ာ က္ ပါ ပဲ

သူ မ က ကို ယ့္ ၀ မ္ း န ာ ကို ယ္ သ ာ သိ တဲ့

ရ ာ စု ႏွ စ္ ရဲ ႔ သူ ရူး မ ေ လ း ျဖ စ္ တ ယ္

သူ မ န ာ မ ည္ ဘ ာ လဲ လို႔ ေ မ း ရ င္

ေ ခါ င္ း မွ ာ ပ န္ ထ ာ း တဲ့ ဟ မ္ း ေ လ ာ့ ခ္ ပ န္ း ကို

လ က္ ညွိဳး ညႊ န္ ျပ မ ယ့္

ေ စ ာ က္ ၾကီ း ေ စ ာ က္ က် ယ္ ႏို င္ လွ စြ ာ ေ သ ာ

သူ ရူ း မ ေ လ း ျဖ စ္ တ ယ္

စိ တ္ လို လ က္ ရ ရွိ ရ င္ ေ ခါ င္ း မွ ာ ထို း ထ ာ း တဲ့

ရ ာ သီ ဥ တု ေ တြ ကို ျဖဳ တ္ ခ် ျပီ း

ခု န္ ေ ပါ က္ ေ ပ် ာ္ ျမဴ း ေ န တ တ္ ေ သ း တ ယ္

ထ ပ္ ေ ျပ ာ ရ ရ င္ သူ မ က

“ ၂ ၁ ရ ာ စု ရဲ ႔ အ ခ မ္ း န ာ း ဆံု း

သူ ရူ း မ ေ လ း ” ျဖ စ္ တ ယ္ ။ . . . . . . . . . . ။



- ဆူ း ခ က္ မ င္ း -

တခ်ိဳ ႔က်ေတာ့လည္း ဒါမ်ိဳးမွ လူရာ၀င္တယ္

ေရငတ္တုန္း ေရတြင္းထဲ က်သလို ေရမကူးတတ္ေတာ့ ခက္သား

ဇီးသား မန္က်ည္းသား တခ်ိဳ ႔ ဆဲသလို (xxx)သား သားေမြးထားေတာ့

သမီးရတာေပါ့ ဒီေလာက္ကေတာ့ ရတာေပါ့ ေပါ့ေပါ့ေန ေပါ့ေပါ့စား

စားစားေသာက္ေသာက္ ေသာက္ေသာက္စားစား လူ႔မင္းသား

လူမင္းသား ဧရာ၀တီလူမင္း ဘာလူမင္း ညာလူမင္း မင္းလူ ငါ့လူ

သူတစ္လူ ငါတစ္မင္း ဟိုဒင္း သည္ဒင္း ရဲဒင္းကို အရိုးခၽြတ္ျပီး ဆန္ျပဳတ္

လုပ္ေသာက္ ပံုျပင္တစ္ပုဒ္မွာ ဖတ္ဖူးတယ္ ငယ္ငယ္တုန္းက ငယ္ငယ္ေလး

ငယ္ေလး ကိုၾကီး ကို ကို ကို ၾကီး သြားလိုက္ ေသးသြားလိုက္ ၀မ္းသြားလိုက္

တူးသြားလိုက္ က်က္သြားလိုက္ လိုက္ေလ်ာရတာနဲ႔ လိုက္ေရာရတာနဲ႔

အၾကိဳက္ေျပာဖို႔ ဆိုဖို႔ သြားဖို႔ လာဖို႔ ဟိုဖို႔ ဒီဖို႔ ပိုက္ဆံလည္း ကုန္တာမ်ားျပီ

ခုေရတြင္းတူး ခုေရၾကည္ရာ ျမက္ႏုရာ ႏြားအိုၾကိဳက္ မင္းၾကိဳက္ စိုးၾကိဳက္

အိုး .. ႏိုက္စ္ ေကာင္းတယ္ေဘဘီ ခပ္ျမန္ျမန္ေလး ခပ္ျမန္ျမန္ေလး

ကားကထြက္ေတာ့မွာ ကားလိုက္ရင္ ထြက္ေတာ့မွာ ၀င္ေတာ့မွာ

၀င္လိုက္ထြက္လိုက္ ျဖစ္ေတာ့မွာ ပ်က္ေတာ့မွာ ျပတ္ေတာ့မွာ ကိစၥက

ဒီနားတင္ ျပတ္ေတာ့မွာ ျပန္ဆက္ဖို႔ ေကာ္လိုမယ္ ေကာ္လိုက္ဖို႔ လိုမယ္

လိုလိုမယ္မယ္ လိုလိုမည္မည္ လိုရမည္ရ လိုရင္ မည္ရ မလိုခ်င္ပါဘူး

မင္းရဲ ႔ တံု႔ျပန္မႈ တစ္ေန႔ေန႔ တစ္ညည တစ္ေန႔နဲ႔ တစ္ည တစ္ေထာင့္နဲ႔

တစ္ည ႏွစ္ည သန္းေခါင္ထက္ နက္တဲ့ ည ဒါမွမဟုတ္လည္း ညဥ့္

တစ္ ႏွစ္ တစ္တစ္ႏွစ္ႏွစ္ ပ်စ္ပ်စ္ႏွစ္ႏွစ္ ဆဲစမ္းကြာ ဆဲလိုက္ စမ္းလိုက္

ဘယ္လိုမ်ိဳးေလးလဲ ေကာင္း မေကာင္း ျပန္ေျပာျပ ေသခ်ာမွတ္ထား

ဒီလက္ညွိဳးေကြးဖို႔ ဆယ္ႏွစ္ အခ်ိန္ယူရတယ္ အခ်ိန္ျပန္ေပးရတယ္

ေရာ့ ပတၱျမား ေရာ့ နဂါး မီးမႈတ္တတ္ရင္ နဂါးျဖစ္ျပီလား ဒါမွမဟုတ္

ေရတက္ေနတက္မွာ ေမြးဖို႔ လိုမလား ဒီေခတ္ၾကီးမွာ မီးရဖြားရ

ခက္ပါဘိသနဲ႔ ဘိသိက္သြန္းတုန္းက ဒီစကား ဘာလို႔ မၾကားလိုက္မိလဲ

နားပင္းေနတာလား ေျပာေနရင္ မသိသလိုနဲ႔ နင္ဘာေကာင္လဲ

နင္ဘာေကာင္းလဲ ေျပာျပရရင္ ဇာတ္လမ္းေတြက ရႈပ္ကုန္ေတာ့မယ္

ၾကာလာရင္ ခက္မယ္ ၾကာတိုင္းေကာင္းတာ တစ္ေနရာပဲရွိမယ္

ၾကာမ်ိဳးငါးပါး ၾကာညိဳနံ႔ေလးကို သင္းလို႔ ငါ ရင့္ရင့္သီးသီး မသံုးႏႈန္းခ်င္ပါဘူး

သင္းကိုက အရိပ္သံုးပါး နားမလည္တာ နားလည္တာ အပထား

အပမွီရင္ ဒီေရမန္းေလး ျဖန္းေပးပါ ၾကက္သီးေတာင္ထတယ္

ျဖန္းခနဲ ျဖန္းခနဲ ဆို လန္႔လိုက္တာရွင္ ျဖန္းလိုက္တာ ပက္လိုက္တာ

ေရေရေတြ ရႊဲကုန္ျပီ အရည္ေတြ ရႊဲကုန္ျပီ ေဟာေတာ့ ရျပီဆရာ

စေဟာပါေတာ့ ဒါက ထီးရိုးေလ ဟုတ္တယ္ ဟုတ္တယ္

အသက္ရွည္မယ္ အနာကင္းမယ္ ဟိုဟာျဖစ္မယ္ ဒီဟာျဖစ္မယ္

ရျပီ ဒီေလာက္ဆို ရပါျပီ စိတ္ကုန္တဲ့ထဲမွာ အဲ့ဒီ ဟိုကၾကား

ဒီကျမင္တာေတြကို ေလွ်ာက္ေျပာေနတဲ့ မုတ္ဆိတ္ဖြားဖြားေတြ ပါတယ္

ဒါနဲ႔ စကားမစပ္ က်ဳပ္ေျပာေနတာ ဘယ္ေရာက္သြားျပီလဲ ။ ...... ။



ဆူးခက္မင္း

အပ္ရာရွိ အပ္ခ်ေလာင္း ငါေထာင္း

အပ္ရာရွိ အပ္ခ်ေလာင္း ငါေထာင္း




ကၾကီးနဲ႔ ပတ္သက္ရင္

ၾကိမ္လံုးေတာင္ မရွိဘူး ။

ယမထာနဲ႔ တူတာဆိုလို႔ ယမကာပဲ ရွိမယ္ ။

ကုိယ္ေတြမွာ အယူမရွိဘူး

ေသာက္ေသာ္ မူး၏ ။

မူးေသာ္ ျပဲ၏ ။

ျပဲေနတယ္

ဟုိေကာင္မေလး အက်ီ ၤ ျပဲေနတယ္

အနီေရာင္ေလး ၊ အ၀ါေရာင္ေလး

ေရာင္စံုပ်ိဳေမေတြရယ္ လွလို႔ေငး

ဟုိခ်ာတိတ္လုိက္ၾကည့္ေနတယ္

တစ္ဖက္ကိုလွည့္ ၊ တျခားတစ္ဖက္ကို ျမင္ရလိမ့္မယ္ ။

ျမင္တတ္ရင္ မင္းအတြက္ခ်ည္းပဲ ငါ့ေကာင္ ။

မွန္ပါ့

ေၾကးမံုဟူ၍ ေနာက္တစ္မည္ ေခၚတြင္လတၱံ ႔ ။

သတင္းထူးေတြ သတင္းထူးေတြ

လူႏွစ္ေယာက္ ေပါင္းလိမ္ေတာ့မယ့္သတင္းထူးေတြ

ဘယ္သူေတြလဲ ။

ခင္ဗ်ားနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ေလ ။

လာ ၊ လုပ္ငန္း စရေအာင္ ။

အခ်ဥ္တစ္ေကာင္ေတာ့မိၿပီေဟ့

အဲ့ဘက္က တစ္လံုး ၂၀ ပါ ။

သံပုရာသီးေတြ ၊ သံပုရာသီးေတြ ။

တုိက္ႀကီးသံပုရာေတြ

ေမွာ္ဘီ တိုက္ၾကီး ၊ ေမွာ္ဘီ တိုက္ၾကီး ၊ ႏွစ္ေယာက္လို ။

တစ္ခါတည္းထြက္မွာ

ေနာက္ဆံုးကားေနာ္

လုိက္လာလုိက္လာ

ေနအိမ္မွ ေန႔လည္ ၁ နာရီ ေနာက္ဆံုးထြက္မည္ ျဖစ္ပါသည္ ။

ပံု - က်န္ရစ္သူ မိစုသား

မိစုသားနဲ ့ကုိေသာင္းတင္သမီးနဲ ့က

ဘာဆုိလားတဲ့ေအ့

လင္နဲ႔ မယားဆိုေတာ့ လွ်ာနဲ႔သြားေပါ့ ေအ

ေျခေထာက္မရွိေတာ့လည္း ခက္သားလား

လက္ခတ္သံ လက္ခတ္သံ မေလးလက္ခတ္သံ

လက္ခတ္သံ လက္ခတ္သံ စလံုး လက္ခတ္သံ

အဲ့ေကာင္မကို ေခ်းျပီးရင္ ျပန္ေတာင္းရတာ လက္ခက္ပါတယ္ေအ

ယေန႔ အေၾကြး မေရာင္းပါ

မနက္ျဖန္က်လ်င္ ဤစာသားကို တစ္ေခါက္လာထပ္ဖတ္ပါ ။

အေၾကြးယူရမဲ့သူက ဘာကုိသည္းခံရမွာလဲ

သည္းခံျခင္းသည္ ေအာင္ျမင္ရာ၏ ခ်စ္သား တို႔ (ဘုရားေဟာ)

တြံ။ ။ သင္သည္။ ဂဏွာဟိ။ ။ မွတ္ေလာ့ ။



-သုေဏာ္စိုင္း ၊ ဆူးခက္မင္း-

ျပတိုက္ ထဲ/ေရွ႕ က အရုပ္

ျပတိုက္ ထဲ/ေရွ႕ က အရုပ္





သူမက ဓားတစ္ေခ်ာင္း ကမ္းေပးတယ္ ။ မ်က္ရည္ေတြ “လြင့္” .. “လြင့္”

က်လာလိုက္ပံုမ်ား ။ ကၽြန္ေတာ္ ႏႈတ္ခမ္းကို ကိုက္ထားမိသလား ။ ပထမဆံုး

အၾကိမ္ နမ္းခဲ့တုန္းကလိုမ်ိဳး ျပန္ခံစားမိရတယ္ ။ သူမက ဓားတစ္ေခ်ာင္းလို

“ျမ” ေနေအာင္ ျပံဳးတယ္ ။ ၾကယ္ေတြ အိပ္တန္းတက္ေတာ့မယ္ အရုပ္မ ရဲ႕ ။

ကၽြန္ေတာ္ ဓားေသြးေက်ာက္ေပၚ ေက်ာခင္း အိပ္လိုက္တယ္ ။ က်ေနာ့္ကို

“ေသြး” ပါ အရုပ္မ ေရ ။ ေသြးေတြ ျဖိဳင္ျဖိဳင္ ရြာတဲ့ထိ “ေသြး” ပါ ။ ခင္ဗ်ားက

ျပတိုက္ထဲက အရုပ္မ ျဖစ္တယ္ ။ အရင္စိတ္မ်ိဳးနဲ႔ဆို သူ ေနရာမွာတင္ ငိုခ်လိုက္

မိမွာ အမွန္ပဲ ။ ခုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ မငိုဘူး အရုပ္မ ေရ ။ သူမက ျပတိုက္မွဴးရဲ႕

ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္မႈေၾကာင့္ ဖုန္တစ္မွ်င္မွ် ကပ္ျငိျခင္း မရွိ ။ ၀ံ့၀ံ့ၾကြားၾကြားေလး

လွေနတယ္ ။ သူ ဘာလုပ္သင့္သလဲ ။ ကၽြန္ေတာ္ မသိေတာ့ဘူး အရုပ္မရယ္ ။

သူမ အရာရာ အဆင္ေျပပါေစ ။ ျပတိုက္မွဴးက သူမကို တစ္ေန႔ႏွစ္ၾကိမ္ ေရခ်ိဳးေပးတယ္ ။

ကၽြန္ေတာ္က ယဥ္ေက်းမႈ အေငြ႕အသက္ မေကာင္းတဲ့ေကာင္ ဆိုေတာ့ ျပတိုက္

အျပင္ဘက္မွာပဲ ေနတယ္ ။ ဓားကို ျပန္သိမ္းထားလိုက္ပါ အရုပ္မေရ ။ သူမ ဓားတစ္ေခ်ာင္း

လို “ျမ” ေနေအာင္ ျပံဳးျပန္တယ္ ။ “ေသြး” ပါ ။ ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ထဲက ဗီဇအရိုင္းေတြ

“ပါး” သြားတဲ့ထိ “ေသြး” ပါ ။ သူ အရူးတစ္ေယာက္လို ေအာ္ဟစ္ေနတယ္ ။

သူမ ၾကားသလား ။ ျပတိုက္ ျပဴတင္းေပါက္ေတြ ဖြင့္ထားေပးပါ ။ ကၽြန္ေတာ့္ အသံစနစ္က

ျပတိုက္နံရံေတြကို ေဖာက္ထြင္းသြားႏိုင္မယ္ မထင္ဘူး ။ ေလလံုမိုးလံု အခန္းထဲ

အရုပ္မ အသက္ရွဴ ၀ပါ့မလား ။ ျပတိုက္ ျပဴတင္းေပါက္ေတြ ဖြင့္ထားေပးပါ ။

အဲသည့္ ဓားကို ကၽြန္ေတာ့္ ေနာက္ေက်ာမွာ ၀ွက္ထားေပးပါ ။ သူ ေတာင္စဥ္ေရမရ

ေရရြတ္ေနမိတယ္ ။ သူမ သူ႕ေနာက္နားမွာ ပုန္းလွ်ိဳးကြယ္လွ်ိဳး ရပ္ရင္း ျပံဳးတယ္ ။

ခင္ဗ်ား ဘယ္မွာလဲ အရုပ္မ ။ ျပတိုက္နံရံေတြေပၚ ပန္းခ်ီကား တစ္ခ်ပ္လို တြယ္ကပ္ေနမွာလား ။

ဒါမွမဟုတ္ ၊ ပါရီျမိဳ႕ရဲ႕ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ညေနခင္းမွာ ေကာ္ဖီဆိုင္ထဲ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း

ထိုင္ေနမွာလား ။ ဒါမွမဟုတ္ ၊ ခင္ဗ်ားရဲ႕ မက္လက္စ အိပ္မက္ေတြကို ေရေလာင္းေပါင္းသင္

ေနမွာလား ။ ဒါမွမဟုတ္ ၊ ခင္ဗ်ား ဘယ္မွာလဲ အရုပ္မ ေရ ။ သူ႕ အရုပ္မက ျပတိုက္မွာေနတယ္ ။

ကၽြန္ေတာ္က ျပတိုက္ရဲ႕ သန္႔စင္ခန္းသာသာ က်ယ္၀န္းတဲ့ အခန္းစုတ္ေလးထဲ ေနတယ္ ။

သူ ျပတိုက္ေရွ႕ အုတ္ခံုေလးမွာထိုင္ရင္း တစ္ေန႔တာ ကုန္ဆံုးတယ္ ။ ခင္ဗ်ားက ျပတိုက္ထဲ

(ျပံဳးျပံဳးေလး) ခါးေထာက္ ရပ္ေနတယ္ ။ ျပတိုက္ ျပဴတင္းေပါက္ေတြ ဖြင့္ထားေပးပါ ။

သူ ခင္ဗ်ားကို မေတာ္တဆ ျမင္ရမယ့္ တစ္ေနရာရာကေန ေငးၾကည့္ေနပါလိမ့္မယ္ ။

ျပတိုက္ ဘယ္အခ်ိန္ ပိတ္မွာလဲ လို႔ ကၽြန္ေတာ္ အရုပ္မကို ေမးလိုက္တယ္ ။

သူ ညည ဆို ခင္ဗ်ားကို သီခ်င္း ဆိုျပလိမ့္မယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ ဂစ္တာ မတီးတတ္ဘူး အရုပ္မရဲ႕ ။

သူ သူမကို အိပ္မက္လွလွ မက္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေပးတယ္ ။ အရုပ္မ အိပ္ရင္ေရာ

ျပံဳးေနတတ္လား ။ ခင္ဗ်ား ေျပာေလ ။ ဟင့္အင္း ၊ သူ မသိဘူး ။ ကၽြန္ေတာ္ မသိလို႔ ေမးတာပါ ။

အရုပ္မ ၊ ခင္ဗ်ား ဆံပင္ေတြ အရမ္းလွတယ္ ။ ေနာက္ျပီး သူမ မ်က္ႏွာထားတင္းတင္း က ေတာ္ေတာ္

ၾကည့္ေကာင္းတယ္ ။ ဟင့္အင္း မဟုတ္ဘူး ၊ မဟုတ္ဘူး ။ ကၽြန္ေတာ္ သူမကို ေငးၾကည့္ေနခ်င္တာ

သက္သက္ပါ ။ သူ အရုပ္မကို ပိုင္ဆိုင္ဖို႔ ၾကိဳးစားေနတယ္ ။ ေက်းဇူးျပဳျပီး ေျပာပါရေစ ။

ကၽြန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားကို ခ်စ္တယ္ ။ သူ သူမကို ခ်စ္တယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ အရုပ္မကို ခ်စ္တယ္ ။

သူ ခင္ဗ်ားကို ခ်စ္တယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ သူမကို ခ်စ္တယ္ ။ သူ အရုပ္မကို ခ်စ္တယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္

သူမကို ခ်စ္တယ္ ။ အရင္လိုပဲ ျပံဳးေနပါ ။ သူ႕ေၾကာင့္ သူမ စိတ္ညစ္သြားျပီလား ။ ကၽြန္ေတာ္

ျပန္မရုပ္သိမ္းေပးႏိုင္ဘူး အရုပ္မ ။ သူ အခန္းက်ဥ္းေလးထဲက ျပဴတင္းေပါက္ေတြ တြန္းဖြင့္လိုက္တယ္ ။

ကၽြန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားကို အသက္ ၀၀ ရွဴေစခ်င္တယ္ ။ လိုက္ခဲ့ အရုပ္မ ၊ လိုက္ခဲ့ ။ သူ သူမကို

ကမာၻအေသးစားေလး တစ္ခုထဲ ဆြဲေခၚ ရွင္သန္ေစဖို႔ သိမ္ငယ္စြာ ေတြးေတာေနတယ္ ။

အရုပ္မ ျပတိုက္ထဲကေန ကပိုကရို ၊ လွလွပပေလး ထြက္လာတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ့္နား ေရာက္လာတယ္ ။

သူ ဘယ္လို ခံစားမႈမ်ိဳးနဲ႔မွ ႏိႈင္းယွဥ္မရေအာင္ တလွပ္လွပ္ ေပ်ာ္သြားတယ္ ။ လာပါ အရုပ္မ ၊

ကၽြန္ေတာ့္နား လာပါ ။ ေသးငယ္သိမ္ႏုပ္တဲ့ ကမာၻအေသးစားေလးထဲ ေပ်ာ္၀င္လွည့္ပါ ။

သူမ သူ႕အနား ေရာက္လာတယ္ ။ လက္ထဲမွာ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ထားတဲ့ ဓားတစ္ေခ်ာင္း နဲ႔ ။

အရုပ္မ မေထမဲ့ျမင္ ျပံဳးလိုက္တယ္ (ထင္တယ္) ။ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ခုခုကို စိုးရြံ႕စြာ ဘုရား “တ” မိလိုက္တယ္ ။

ရင္ဘတ္ထဲမွာ ပူခနဲ ။ သူ႕ေနာက္ေက်ာဘက္က (သူမကိုယ္တိုင္) ႏႈတ္ခဲ့တဲ့ ဓားနဲ႔ ၊ သူ႕ရင္ဘတ္ကို

(သူမကိုယ္တိုင္) ထိုးစိုက္ပစ္လိုက္တယ္ ။ ျပီးသြားပါျပီ အရုပ္မ ။ ျပီးသြားပါျပီ ။ ခင္ဗ်ား တိုက္ခဲ့တဲ့

က်ိန္စာအတိုင္း ကၽြန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားျပတိုက္ေရွ႕မွာ ေစာင့္တဲ့ အရုပ္တစ္ခု ျဖစ္ေနပါျပီ ။

လာရာလမ္းအတိုင္း ကပိုကရို ၊ လွလွပပေလး ျပန္၀င္သြားပါ ။ သူမရဲ႕ ျပတိုက္ေရွ႕မွာ သူ အရုပ္တစ္ရုပ္

အျဖစ္နဲ႔ အျမဲ ရွိေနမွာ ေသခ်ာပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ ကတိေပးပါတယ္ အရုပ္မ ။ ခင္ဗ်ားရဲ႕

ျပတိုက္ ေဂဟာ ေရွ႕မွာ အျမဲ ရွိေနမယ္ ဆိုတာ .......................... ...... ။




ဆူးခက္မင္း

လမ္းေဘးစကား ၊ လမ္းေဘးကဗ်ာ ၊ လမ္းေဘးကဗ်ာဆရာ

11.7.2010 မွာ ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ လင္းပြင့္လက္မ်ားရဲ ႔ တစ္ႏွစ္ျပည့္
ကဗ်ာရြတ္ပြဲမွာ
က်ေနာ္နဲ႔ ေန႔သစ္ ညီအစ္ကို ႏွစ္ဦး ရြတ္ဆိုခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေလး ျဖစ္ပါတယ္ ။
ကဗ်ာဆရာ ဘာလဲ/ဘယ္လဲ ဆိုတာ ၊ ညီအစ္ကို ႏွစ္ေယာက္ ေဆြးေႏြးၾကပံုေလးနဲ႔
ေရးသား ျဖစ္ခဲ့တာပါ ။ လမ္းေဘး လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေလး ထိုင္ရင္း
လမ္းေဘးစကားအျဖစ္နဲ႔ လမ္းေဘးကဗ်ာဆရာေတြ ဘာေတြ ေျပာျဖစ္ခဲ့ၾကသလဲ ဆိုတာ ..
.................................................................................................





လမ္းေဘးစကား ၊ လမ္းေဘးကဗ်ာ ၊ လမ္းေဘးကဗ်ာဆရာ






မီးတစ္ပြင့္လင္းဖို႔ စေတးခံလိုက္ရတဲ့

အစမ္းသပ္ခံပစၥည္းစာရင္းထဲမွာ

ငါတို႔ ညီအစ္ကိုေတြ မပါေစရဘူး ညီေလး ။




အစ္ကိုေရ ... ကြ်န္ေတာ္တို ့ေလွ်ာက္ေနတာ

ေအးေအးေဆးေဆး လမ္း ။




လြယ္လြယ္နဲ႔ေတာ့ ပန္းေတြ ပြင့္မလာၾကဘူးဆိုေပမယ့္

ငါတို႔ဟာ ဥယ်ာဥ္မွဴး စစ္စစ္ေတြ ျဖစ္တယ္ ။




ေရွ ့မွာက ဂငယ္ေကြ ့ေတြအမ်ားၾကီး

အစ္ကိုေရ ...

ကြ်န္ေတာ္တို ့လည္း ေႏြရာသီကို ၾကံဳရဦးမယ္။




ဒီမယ္ ငါ့ညီ ၊ ကဗ်ာဆရာဆိုတဲ့ ဘ၀က

ထင္သေလာက္ မခ်ိဳမွန္း ၊ ဖက္ၾကမ္းေကာက္ဖြာရင္း

ေဆြးေႏြးၾကည့္ရေအာင္လား ။




ကဗ်ာဆရာဆိုတာ

လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ပုပု

ေခြးေျခပုပု၊ဂုဏ္သိကၡာပုပုေတြနဲ ့

ေလာကတရားကို လက္တည့္စမ္းေနတဲ့သူေတြမ်ားလား အစ္ကို။




မဟုတ္ေသးဘူး ညီေလး ေရ ၊ လြယ္အိတ္တစ္လံုးထဲ

ဂုဏ္သိကၡာေတြ ထိုးထည့္ ၊ ေမာ့ေတာ့ေမာ့ေတာ့နဲ႔

ဖိနပ္ပါးေအာင္ လမ္းေလွ်ာက္ေနတတ္တဲ့ လူတန္းစားတစ္ရပ္ ။




ဒါဆိုရင္

သူတို ့ဟာ ရပ္ေနတဲ့ ေမာ္ေတာ္ကားေတြ မဟုတ္ၾကဘူးေပါ့။




ဤခရီး နီးသလား ေပါ့ ညီေလးရာ ။

လမ္းေလွ်ာက္ေတြးေခၚျခင္းဆိုတာက ဖြံ႕ျဖိဳးဆဲရင္ဘတ္ေတြအတြက္

က်န္းမာေရးနဲ႔ ညီညြတ္ေစတယ္ေလ ။




အစ္ကိုေရ

ျမိဳ ့ျပမွာအေမ့နို ့ကို ျပန္စို ့ရဖို ့

ကြ်န္ေတာ္တို ့မွာ လေရာင္ခ်ဳိ ့တဲ့ေနသလား။




ေလထဲလမ္းေလွ်ာက္ေနက် ဆိုေတာ့လည္း

ခလုတ္တိုက္မွာ မပူရဘူး ညီေလးေရ ။

ဖိနပ္ေတြလိုမ်ိဳး အစာအိမ္ေတြက လိုက္ “ပါး” ။

ဒီအခ်ိန္ဆို အေမ တို႔ကို ေမွ်ာ္ေနမလားပဲ ။




ခက္တယ္ အစ္ကိုရယ္

လူေတြက ဘာလို ့မ်ား

အဆင္လွတဲ့ပစၥည္းကိုမွ ၀ယ္ၾကတာလဲ။




အေမ၀ယ္ေပးထားတဲ့ စကၠဴႏြားရုပ္ေလး

မွတ္မိေသးလား ညီေလး ။

တို႔ ညီအစ္ကို ေဆာ့ေနက်ေလ ။

ခုေတာ့လည္း ရီမုကြန္ထရိုးနဲ႔

ေမာင္းရတဲ့ ကားလွလွေလးေတြၾကားမွာ

စကၠဴႏြားရုပ္ေလး မိႈေစာ္နံေနေလာက္ျပီ ။

ငါတို႔လည္း

ကိုယ့္အကၤ် ီ ကိုယ္ငံု ့နမ္းၾကည့္ဖို႔ လိုေနျပီထင္တယ္ ညီေလးေရ ။




ကြ်န္ေတာ့္ အကၤ် ီမွာေတာ့

ေဟာ့ေဟာ့ရမ္းရမ္းေနတတ္တဲ့ ၾကယ္သီးေတြ ရွိေနျပီ

စကၠဴႏြားေလးနဲ ့သြားရတဲ့ ဒီခရီး

မနီးေသးဘူး အစ္ကို။




ေကာ္လာေပၚက ႏႈတ္ခမ္းနီရာေတြ

သုတ္လိုက္ပါဦး ငါ့ညီရာ ။

ဒါမ်ဳိးေတြ ဆိုတာက ငါတို႔လို လူတန္းစားေတြနဲ႔

ျပဒါးတစ္လမ္း သံတစ္လမ္းျဖစ္တယ္ ။

သံေသလို႔ ျပဒါးျဖစ္မယ့္ေန႔ကို

ဖိနပ္ပါးပါးေလးေတြ ကိုယ္စီ စီးရင္း

ေစာင့္ေနၾကရံုေပါ့ ။




ကြ်န္ေတာ္ ေခါင္းမေမာ့ခ်င္ဘူး

ရင္မေကာ့ခ်င္ဘူး၊

ျဖစ္နိုင္ရင္ ငရဲမီးေတြၾကား ေဆာ့ေနလိုက္ခ်င္တယ္၊

ကဗ်ာဆရာ ဆိုတာ

ကိုယ့္ကိုယ္ကို စိတ္နာေနတဲ့လူမဟုတ္လား။





လြဲေနျပီ ငါ့ညီ ။

တစ္ခုခုေတာ့ လြဲေနျပီ ။

ကဗ်ာဆရာ ဆိုတာက ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္

ျပန္ ညွဥ္းဆဲေနတတ္တဲ့ သတၱ၀ါတစ္မ်ိဳးဆိုတာ

အတိုက္အခံလုပ္ျပီး ျငင္းမေနေတာ့ဘူး ။




ဟုတ္တယ္

ကိုယ္ေလွ်ာက္တဲ့လမ္းမွာ

ကိုယ့္လိပ္ျပာနဲ ့ကိုယ္ ခမ္းနားေနဖို ့သာ အဓိက။




ဒါေပါ့ ညီေလးရယ္ ။

ေဖာင္တိန္ကိုင္ျပီး လမ္းေဘးအုတ္ခံုထိုင္ေနရံုနဲ႔လည္း

ကိုယ့္ပရိသတ္နဲ႔ကိုယ္ ဘုရင္ျဖစ္တယ္ ။




ကဗ်ာဟာ ေငြ၀ယ္ကြ်န္မဟုတ္ဘူး

ကဗ်ာဟာ အပ်င္းေျပစကားပံုမဟုတ္ဘူး

ကဗ်ာဟာ ေထြရာေလးပါးေရေႏြးၾကမ္းတစ္ခြက္မဟုတ္ဘူး

အစ္ကိုေရ တကယ္ေတာ့

ကဗ်ာဟာ ဘာဆိုဘာမွ မဟုတ္ဘူးေလ။




ဟုတ္တယ္ ညီေလးေရ ။

ကဗ်ာဟာ ဘာဆိုဘာမွ မဟုတ္ဘူး။

ဒါ့အျပင္ ကဗ်ာဟာ အရာအားလံုးလည္း ျဖစ္တယ္ ။

အရာအားလံုး နဲ႔ ဘာဆိုဘာမွမဟုတ္ ဆိုတဲ့

ကမ္းပါးစြန္း ႏွစ္ဖက္မွာ

ညီတူမွ်တူ ရပ္ၾကတာေပါ့ ငါ့ညီ ။




လမ္းေပၚမွာ

လမ္းသြားလမ္းလာေတြ အမ်ားၾကီး

ခရီးတူတာရွိမယ္၊မတူတာရွိမယ္၊

အပါယ္တံခါးမပိတ္နိုင္တဲ့ လူ ့ဘ၀မွာ

တစ္ခ်ဳိ ့က ဘာလို ့မ်ား

တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္

ဇယ္ေတာက္တမ္းကစားခ်င္ရတာလဲ အစ္ကို။




အစ္ကို ႏွာေစးေနတယ္ ညီေလးေရ ။

ႏွာေခါင္းသံ တရႊီရႊီနဲ႔ ေျပာရရင္ေတာ့

ေလာကဓမၼတာ ဆိုတာၾကီးကိုပဲ

အျပစ္ပံုခ်ရမယ္ ထင္တယ္ ။




ထားပါေလ

လူဆိုတာ ...

ကိုယ့္စ်ာပနကိုယ္လိုက္ပို ့နိုင္တဲ့သူေတြမွမဟုတ္တာ

ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့

ေခါင္းကို ေက်ာ့ေနေအာင္ျဖီးျပီး

ေလာကဓံကို ေလထီးလုပ္စီးေနလိုက္မယ္။




ျဖစ္တတ္ပါတယ္ ငါ့ညီ ။

ျဖစ္ခ်င္တာေတြ ျဖစ္ခ်င္သလိုျဖစ္ေနတဲ့

ေလာက ဆိုတဲ့ အိမ္အိုၾကီးက

အေဟာင္းအေျမ႕ေတြကို အရာမသြင္းတတ္တဲ့

တို႔ ညီအစ္ကိုေတြနဲ႔ သိပ္ေတာ့အဆင္မေျပလွဘူး ။




အဆင္မေျပလွပါဘူး အစ္ကိုရယ္

ရာစုသစ္ခရီးက

စြန္ ့ပစ္ပစၥည္းေတြ မ်ားသထက္မ်ားလာတယ္

တစ္ခ်ဳိ ့မ်ား ညေနစာကို

စာရိတၱနဲ ့၀ယ္စားၾကသတဲ့။




လူတိုင္း ကဗ်ာဆရာ ျဖစ္ေနၾကမယ္ဆိုရင္

လူတိုင္း အစာအိမ္ေဟာင္းေလာင္းနဲ႔

ေနႏိုင္ၾကမယ္ ထင္တယ္ ။

စာရိတၱပါးမွာကို အစာအိမ္ပါးမွာထက္

ပိုေၾကာက္တတ္ၾကတဲ့ ၊ ကဗ်ာဆရာေတြရဲ႕ ဓေလ့က

ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းပါတယ္ ငါ့ညီ ။




ဒါဟာ ပီျပင္တဲ့ စစ္မက္ေပါ့

တကယ္ေတာ့

ကြ်န္ေတာ္က ေလာကဓမၼတာကို

လက္ခုပ္တီးျပီး အားေပးေနခ်င္တာ။





ေလကို ဓားနဲ႔ ခုတ္ရတာ ပင္ပန္းပါတယ္ကြာ ။

ငါတို႔ ပတ္၀န္းက်င္မွာ ေ၀့၀ဲေနတဲ့

လိုခ်င္တပ္မက္မႈေတြကို ေလလို ရွဴသြင္း ။

သက္ျပင္းပါးပါးေလး ခ်လိုက္ၾကရေအာင္ ။




မဟုတ္ဘူး အစ္ကို

ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ အေသာ့နွင္ေနတဲ့တိမ္တိုက္ေတြၾကား

ေနေရာင္ကို စားေနဦးမွာပဲ၊

ေလရွဴပံုမွားရင္ မွားေနလိမ့္မယ္။




ေဟာ ...

ေျပာရင္းဆိုရင္း ေလနီၾကမ္းေတြ တိုက္လာျပီ ။

အေမ စိတ္ပူေနေရာ့မယ္ ။

ေက်ာမွာ ပိုးထားတဲ့ ဗ်ာပါဒေတြ ပစ္ခ် ။

လက္ခ်င္းတြဲျပီး အိမ္ျပန္ၾကစို႔ကြာ ။







--ဆူးခက္မင္း၊ေန ့သစ္-

အံု႔ပုန္း

“အံု႔ပုန္း”




ညည ဆုိဆုိေနၾက သီခ်င္းေလးေရ .....
ေပးစရာ နာမည္
ကုိယ္ မသိခဲ့ . . . . ၊၊

မင္းကိုရွာေဖြေတြ႕ရွိပါေစ
လႊင့္ထုတ္လုိက္တဲ့ မီးခိုးေတြသာ
ျပာျဖစ္သြားတယ္
ရင္ထဲက မီးေလးေတာ့ မၿငိမ္းႏိုင္ခဲ့ေပါ့ ၊၊

တစ္စကၠန္႔မွာ
ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ရွည္လ်ားခဲ့လဲ ..
အ
လြမ္း
မုိင္ ... ... ၊၊

- ဇာတိ -


======================

ငါ့လက္ဖ်ံေပၚက်လာတဲ့ ေအးစက္စက္မိုးစက္ေတြထဲမွာ
မင္းရီသံေတြပါပါလာတာ ဘယ္ႏွစ္စက္ရွိၿပီလဲ

မေတြ႕ရေတာ့ဘူး ရင္တခုလုံးျပိဳက်
ငါ့မ်က္ႏွာေပၚက အာဟာရခ်ိဳ႕တဲ့ လကၡဏာနဲ႕
တူးဆြထားတဲ့ အနာေပၚမွာ ယင္ေတြ အုံေနတယ္

ပျခဳပ္ထဲက လိပ္ျပာကေလးေရ
ငါ့နာမည္ကို မၾကားဘူးလား
ငါ့အရိပ္ကို မျမင္ဘူးလား
ငါ့ရနံ႕ကို မရဘူးလား

ငါ့လက္ဖ်ံေပၚက ရီသံတခ်ိဳ႕ကို
သုိ၀ွက္ထားတဲ့ နာက်င္မႈနဲ႔ ျဖတ္စီး
ငါ့ေသြးေတြ ေျပာင္းျပန္စီးကုန္ၿပီေလ ။

- နီေလး -

==========================

ခဏခဏမက္ျဖစ္တဲ့ အိပ္မက္ကို
အိပ္မက္ထဲ ျပန္သြင္းလိုက္တယ္
တကူးတကၾကီး ျပန္သြင္းၾကည့္လိုက္တာ
အနားသတ္မ်ဥ္းတစ္ေၾကာင္းအတြက္
ရင္နဲ႔ျဖိဳခ်လိုက္ရတာကလည္း
ညေတြ သက္ေသပဲ
မင္းျပံဳးတာ ငါမျမင္ရတာၾကာျပီ
သိပ္သည္းဆ သိပ္မ်ားေနတာလည္းမဟုတ္ဘူး
ဟင္း ကနဲ ခ်လိုက္တဲ့ သက္ျပင္းေတြမွာ
ျပန္မရလိုက္တဲ့ ေရာင္နီေတြပါတယ္
မေျပာျဖစ္လိုက္တဲ့ ဒဏ္ရာေတြ ပါတယ္
က်ိန္စာျပယ္ဖို႔ က်ိန္စာတစ္ပုဒ္ ထပ္ရြတ္ရမွာလား
ဒီလိုဆိုရင္ေတာ့
ထိုးစရာလက္ညိွဳး ဘယ္ဖက္လွည့္ရမလဲ ။

- အမည္မဲ့ -

========================

ေသတၱာထဲမွာ ဘာေတြ ရွိမလဲ ။
ပန္းသီးတစ္လံုး ၊ ဒါမွမဟုတ္
ပန္းတစ္ပြင့္ ၊ ဒါမွမဟုတ္
အခြံသင္/ဆူးႏႊင္ ဖို႔ ဓားတစ္ေခ်ာင္းလား ။
နင္လား ၊ ငါလား ။
နင့္ေၾကာင့္လား ၊ ငါ့ေၾကာင့္လား ၊ အျပင္မွာမိုးေတြရြာေနတယ္ ။
မသိခ်င္ေတာ့ဘူး ။ ( မဟုတ္ေသးဘူး )
မသိခ်င္ေသးဘူး ။ ( တျခားလူေတြ ေတြ႕မွာစိုးတယ္ )
အဲ့လိုနဲ႔ ၊ ေသာ့ကို ေခါင္းအံုးေအာက္ထဲ ထိုးထည့္ ။
ႏိႈးစက္ကို မနက္ ၂ နာရီ ေပးထားလိုက္တယ္ ။

- ဆူးခက္မင္း -

=============================

နတ္သမီးရာသီ ေျပာင္းတုိင္း
ျဗဟၼာၾကီး ဦးေခါင္း
ဆတ္..ဆတ္..ခါ
မီးေတာင္ အေဟာင္းၾကီး
ဂစ္တာ..တီးေနျပီ
ငုံၾကည့္မေနပါနဲ ့...'သူမ'
'ငါ'
လက္ ခုပ္ ထဲ က ေရ
'ငါ'
ပလက္ေဖါင္းေပၚက..ပက္လက္ကြ်ဲ
'ငါ'
ၾကားခံမပါတဲ့ ကဗ်ာ

ငါ့ကုိ ေသာက္ပါ

ငါ့ကုိ သုံးပါ

ငါ့ကုိ ျမိဳခ်လုိက္ပါ


- အေနာ္မာ -

“ ၂၁ ရာ စု မွာ ”

“ ၂၁ ရာ စု မွာ ”




၂၁ ရာစုမွာ တိုက္အျမင့္ၾကီးေတြ

ေဆာက္ၾကတယ္ ။ မီးအၾကီးၾကီးေတြ

ေလာင္ၾကတယ္ ။ ဘာမွန္းမသိတဲ့

သတၱ၀ါေတြ ၊ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔

ေလာင္ကၽြမ္းၾကတယ္ ။

(ကိုယ့္ဟာကိုယ္ေရာ ဘာမွန္းသိရဲ႕လားေတာ့ မသိဘူး )

ဒါေတြဟာ ႏွင္းဆီမီးညြန္႔ေတြ ျဖစ္တယ္ ။

အျမဲစိမ္း သစ္ေတာေတြ ျဖစ္တယ္ ။

ေမြးသမိခင္ရဲ႕ မ်က္ရည္ေတြကို

က်င္းတူးျမႈပ္ႏွံလိုက္တဲ့ေန႔က

ငါ ေရခဲနဲ႔ ကၽြမ္းေလာင္တယ္ ။

ကမာၻပ်က္မွာ မသိတဲ့ လူမိုက္ေတြ

ကမာၻေပၚထိုင္ရင္း ေ၀စုခြဲေနၾက ။

အို႔ .. အို ၊ သနားစရာ ။

ငါတို႔ ျမိဳ႕ေလး အသိုက္ေျပာင္းရေတာ့မယ္ ။

ငါ နင္းခဲ့တဲ့ ေျခရာတိုင္းရဲ႕ အရိပ္မွာ

ေသြးေတြ စြန္းထင္းေန ။

အေ၀းေျပးလမ္းမၾကီးကေတာ့

ငူငူငိုင္ငိုင္နဲ႔ ေငးလို႔ေကာင္းတုန္း ။

ေျခပစ္လက္ပစ္ ပစ္စလက္ခတ္ ေနလို႔ ေကာင္းတုန္း ။

ျမိဳ႕ေတာ္သူ ျမိဳ႕ေတာ္သားတို႔ေရ .... ။

ငါတို႔ ႏွင္းဆီခင္းေတြေပၚ ပ်ံ၀ဲၾကစို႔ ... ။

ငါ့ အ၀ါေရာင္လယ္ကြင္းထဲ ဘယ္ေမွာ္ဆရာ

ေျခခ်ခဲ့ပါသလဲ ။

ဘယ္ဘက္လက္က ပါးစပ္ျဖစ္ျပီး

ညာဘက္လက္က နားျဖစ္တယ္ ။

ကိုယ့္အသံကိုယ္ျပန္ၾကားရဖို႔ ၊ ငါ့လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို

တင္းတင္း ဆုပ္ကိုင္ ။

ကပိုကရို ျဖာက်ေနတဲ့ လေရာင္ေအာက္ ၊

စင္ေရာ္ငွက္တစ္ေကာင္ လမ္းေပ်ာက္ေန ။

တိုက္ ေဟာင္း/ပ်က္ တစ္ခုရဲ႕ ေလွကားရင္းမွာ

မိန္းမငယ္တစ္ေယာက္ ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အေသေတြနဲ႔

ေမွာင္ရီခိုးေ၀ ။ ဘာေတြကို ဆုပ္ကိုင္ထားမလဲ ။

ဘာေတြကို လႊတ္ခ်ခဲ့မလဲ ။ ဘာေတြကို ၊

ဘာေတြကို ၊ ဘာေတြကို ၊ ဘာေတြကို ။

သဲမႈန္ေတြ လြင့္ေနတဲ့ ၾကားက ၊

ကႏာၱရကို ေစာင့္တဲ့ နတ္သမီး ။

ခင္ဗ်ား ၊ ညစ္ညစ္ေထးေထး လွတယ္ ။

ေလွကားထစ္စိုက္ခင္းေတြ

ေတာင္ပူစာ မို႔မို႔ေတြ

သစ္ပင္တစ္ပင္ေလာက္ စိုက္ခဲ့ပါ ။

ငါ ထိုင္ၾကည့္ရင္း လြမ္းေနခ်င္လို႔ ။

ေသာင္တင္ေနတဲ့ ဆည္းဆာနဲ႔

ညေနခင္းက စက္ဆုပ္ရြံရွာဖြယ္ အတိ ။

ငါတို႔ ေက်ာရိုးေတြနဲ႔ ကမာၻၾကီးကို ျငမ္းဆင္ၾက ။

ငါတို႔ လက္ေတြနဲ႔ ကမာၻၾကီးကို (ကိုယ္တိုင္) တည္ေဆာက္ၾက ။

ယႏၱရားအေရခြံနဲ႔ ဖံုးအုပ္ထားတဲ့ ငါတို႔ကမာၻက

သတၳဳေစာ္ နံ တယ္ ။

၂၁ ရာစုမွာ ေလာင္ကၽြမ္းသြားတဲ့ အနီေရာင္ပန္းပြင့္ေတြရယ္ ။

၂၁ ရာစုမွာ ေလာင္ကၽြမ္းသြားတဲ့ ကမာၻေက်ာ္အႏုပညာရွင္ေတြရယ္ ။

၂၁ ရာစုမွာ ေလာင္ကၽြမ္းသြားတဲ့ ကဗ်ာေဟာင္းတခ်ိဳ႕ရယ္ ............. ။




ဆူးခက္မင္း
၁၈ ၊ ဂ်ဴလိုင္ ၊ ၂၀၁၀ ။

နတ္သမီး အတြက္ တစံုတရာ

အလင္းည နတ္သမီး

ျဖာက်ေနတဲ့ လေရာင္ေအာက္မွာ

တစစီ လြင့္ေ၀ေနတဲ့

ငါ့ ေျခလက္ အပိုင္းအစေတြ တစစီ လိုက္ေကာက္ ။

ငါ့ ခႏၶာကိုယ္ အထက္ပိုင္းကို

မလြတ္တမ္း ဖက္တြယ္ ။

ညခိုးျပာျပာေတြ လြင့္လြင့္ တက္လာ ။

ဒီတိုက္ပြဲဟာ ငါတို႔အတြက္

ဘ၀တစ္ခုျဖစ္တယ္ ။

တိမ္ေတြၾကားမွာ စိတၱဇေတြ

ထုတ္လုပ္ေပးမယ့္ စက္ရံုတစ္ခုေလာက္

ေဆာက္ ၾက မယ္ ။

ေတာင္ပံေတြကို ျဖန္႔ထားပါ နတ္သမီးေရ ။

ပင္လယ္ကဗြီးပင္ေတြက ၊ မင္းကို ၾကည့္ျပီး

ငိုေကာင္း ငိုေနလိမ့္မယ္ ။

မီးခလုတ္ေတြ ပတ္ပတ္လည္ စီထားတဲ့

ေသာ့ေပါက္ၾကားက ၊ ၀ံပုေလြတစ္ေကာင္

ဆာေလာင္ေနတဲ့ မ်က္လံုးေတြနဲ႔

ငါ့ကို ၾကည့္ေနတယ္ ။

မင္းကိုင္ထားတဲ့ ေၾကးနီကြင္းထဲ

ခုန္၀င္ဖို႔ ငါက ၊ ေခြးတစ္ေကာင္ေလာက္ေတာင္

အစြမ္းအစ မရွိဘူး ။

မွန္ထဲက ငါက ၊ အျပင္ေလာက က ငါ့ကို

သနားစရာ သတၱ၀ါတစ္ေကာင္လို

ၾကည့္ေန ။ သူမမႈတ္ထုတ္လိုက္တဲ့

စီးကရက္မီးခိုးေငြ႕ေတြက

သူမ ျဖစ္သြား ။ အပိုင္းအစေတြအျဖစ္

ကြဲအက္ေနတဲ့ ကားလမ္းမေဘးမွာ

ငိုေၾကြးေနတဲ့ ကေလးမတစ္ေယာက္က

သူမ ျဖစ္သြား ။ ငါက က်ားသစ္တစ္ေကာင္ရဲ႕

မ်က္လံုးမ်ိဳးနဲ႔ သူမကို ကင္မရာမွန္ဘီလူးမွတဆင့္

စိမ္းစိမ္းရဲရဲ စိုက္ၾကည့္ေန ။

သဲနဲ႔ ေဆာက္ထားတဲ့ ျမိဳ႕ေတာ္ရဲ႕

၀ိုင္ပုလင္းထဲ ၊ တိမ္ေတြ အသိုက္လုပ္ ေနၾကတယ္ ။

ဒီလိုနဲ႔ ေနေရာ လေရာဟာ ငါတို႔ ကန္ေရျပင္ထက္က

ငါးေတြ ျဖစ္တယ္ နတ္သမီးေရ ။

မ်က္ႏွာဖံုးေတြနဲ႔ ရံထားတဲ့ တံတိုင္းက

ႏွင္းဆီတစ္ပြင့္အတြက္ လံုျခံဳမႈ ေကာင္းေကာင္း

ေပးႏိုင္မွာပါ ။ Breathing Apparatus မပါပဲနဲ႔ေတာ့

Rome ျမိဳ႕ၾကီး မီးေလာင္ေနတာကို

ျငိမ္းသတ္ဖို႔ မၾကိဳစားနဲ႔ နတ္သမီး ။

မင္းေလွ်ာက္ေနတာ ၀က္၀ံေလးတစ္ေကာင္ရဲ႕

အိမ္ျပန္လမ္း မဟုတ္ဘူး ။ မင္းထင္သေလာက္

ရိုးစင္းေနလိမ့္မယ္ မဟုတ္ဘူး ။

ညာဘက္လက္က ဓားကို ကိုင္ပါ ။

ဘယ္ဘက္လက္က လက္၀ါးကပ္တိုင္ကို ကိုင္ပါ ။

မင္းကို ဘုရားသခင္နဲ႔ မိစာၦနတ္ဆိုးေတြ

တလွည့္စီ ေစာင့္ေရွာက္ပါလိမ့္မယ္ ။

ေခ်ာကလက္ေရာင္ အဘိဓမၼာေတြ ၾကီးစိုးေနတဲ့

ေလာကဓံက ၊ မင္းကို ေကာင္းခ်ီးေပးပါလိမ့္မယ္ ။

ေရေႏြးကရားထဲက ထြက္က်လာမယ့္ မီးလွ်ံေတြ ။

ဇယားကြက္တစ္ခုထဲ ပိတ္မိေနတဲ့ ဘ၀ထဲက

ရုန္းထြက္ဖို႔ ၊ စိုက္ခင္းမွာ ပြင့္ေနတဲ့

မ်က္လံုးေတြကို လ်စ္လ်ဴရႈလိုက္ပါ နတ္သမီး ေရ ။

ကႏူးေလွကေလးရဲ႕ တစ္ဖက္တစ္ခ်က္မွာ

မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ထိုင္ရင္း .... ။

ငါတို႔ ေလွာ္တက္တစ္ေခ်ာင္းစီကိုင္ရင္း .. ။

ေလာကသမုဒၵရာထဲ ေလွာ္ခတ္ၾကမယ္ .. ။ ........... ။



ဆူးခက္မင္း

ေလာကဧည့္သည္

ငါက ငါ့ေျခေထာက္ငါ အျမစ္ခ်ထားတဲ့

သစ္ပင္တစ္ပင္ျဖစ္တယ္ ၊ ပင္စည္ေက်ာရိုးမရဲ႕

အလယ္တည့္တည့္မွာ လက္၀ါးကပ္တိုင္ တစ္ေခ်ာင္း

“ထင္း” ေန ေအာင္ စိုက္ ထူ လို႔ ။

ငါ့ကိုယ္ငါ ျပန္ရွာ မေတြ႕ေတာ့ဘူး ။

ဆာေလာင္မြတ္သိပ္မႈေတြနဲ႔ အသားက်ေနတဲ့

ျမိဳ႕ပ်က္ထဲမွာ ၾကယ္အျပတ္ေတြ လိုက္ဖမ္း ။

ငါ ေကာင္းကင္ကို ခိုးတာ မဟုတ္ဘူး ။

တေယာတစ္လက္နဲ႔ တိမ္ေတြကို မိုးေပးဖို႔

ၾကိဳးစားခဲ့တာ ျဖစ္တယ္ ။

အေပါက္ခပ္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲကေန

ကမာၻၾကီး ဘာေတြ ျဖစ္ေနတယ္ ဆိုတာ

ခိုး ခိုး ၾကည့္ရတာ ။

မေပ်ာ္ဘူးကြာ ၊ မေပ်ာ္ဘူး ။

အဲသည့္ ကမာၻၾကီးထဲ ၀င္ေရာက္ကခုန္ခြင့္ ျပဳပါ ။

ရာသီၾကိဳ ယဥ္ေက်းမႈေတြ မရွိတဲ့

အလယ္အလတ္တန္းစား ငရဲဘံုမွာ

ဆလိုက္မီး ခပ္မွိန္မွိန္ေတြ ၾကားမွာ

ေပါင္သားေဖြးေဖြးေတြ ၾကားမွာ

စိမ္းေရႊေရႊ အနံ႔ေတြ ၾကားမွာ

အယ္လ္ကိုေဟာေတြကို အစာအိမ္ထဲ ထည့္လြယ္ထားတဲ့

မေကာင္းမႈ ဒုစရိုက္ေတြကို လည္ပင္းက ေလာ့ကက္သီးေလးထဲ

အျမတ္တႏိုး ထည့္ဆြဲထားၾကတဲ့

အဲသည့္ အလယ္အလတ္တန္းစား ငရဲဘံုမွာ

ကပြဲလက္မွတ္ မပါတဲ့ ငါ့ကို

၀ င္ ေ ရာ က္ က ခု န္ ခြ င့္ ျပဳ ပါ ။

အျပံဳးတုေတြ ၊ မာယာလတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ေတြ

လင္စိတ္သားစိတ္ ျပင္းထန္ေနတဲ့ မ်က္လံုးေတြ

လင္ယူသားေမြးကိစၥကို လြယ္လင့္တကူ

လူၾကားသူၾကား ေဆြးေႏြးေနတဲ့ သတၱ၀ါတခ်ိဳ႕

လမိုင္းကို မကပ္ပါဘူးကြာ ။

လိင္ကိစၥကို လာရာလမ္းအတိုင္းျပန္သယ္သြားဖို႔ထက္

လမ္းေဘးမွာ ၊ လူသူမနီး တစ္ေနရာရာမွာ

လူျမင္သူျမင္ အေမွာင္ခန္းထဲမွာ

လြယ္လြယ္ေလးပဲ လႊတ္ခ်လို လႊတ္ခ် ။

လိပ္စာ ေပးထားခဲ့မယ္ဆိုတဲ့ ေလာ္လီမႈေတြ ။

လူဆိုတာ ကိုယ့္အေၾကာင္း ကိုယ္ပဲသိတယ္ ဆိုတဲ့ သီခ်င္း ။

လင္းလင္းထင္းထင္း ျဖစ္သြားေအာင္

လိမၼာဖို႔ လိုတယ္ မိတ္ေဆြ ။

လူသားဆန္ဆန္ ၊ ေလလြင့္လူ လုပ္ေနလိုက္တာ

ေလာက္ေလာက္လားလား ျဖစ္မွာပါ ။

အေမာေျပေသာက္ဖို႔ မာလ္တီနီ တစ္ခြက္ေလာက္ ရမလား ။

ငါ ကခုန္ရတာ ေတာ္ေတာ္ ေမာရွေနလို႔ပါ ။

အေမာေျပ မေျပေတာ့ မသိဘူး ။

အေသြးအသားထဲ လက္က်န္ယဥ္ေက်းမႈေလး စိမ့္၀င္ေနတာ

အဆံုးစြန္ထိ ေျပေလ်ာ့သြားတယ္ ။

ေက်းဇူးျပဳျပီး မီးေတြ ခဏ မွိတ္ထားေပးပါ ။

သမၼာက်မ္းစာထဲက ဆုေတာင္းရြတ္ဆိုသံေတြ ခဏ ပိတ္ထားေပးပါ ။

ငါ့ရင္ဘတ္က လက္၀ါးကပ္တိုင္ကို ဆြဲျဖဳတ္ခြင့္ျပဳပါ ဘုရားသခင္ ။

ငါ့ေျခေထာက္မွာ ႏြယ္တက္ေနတဲ့ အရွိတရားေတြကို

မသိက်ိဳးကၽြံျပဳေနပါရေစ ။

ငါက ငါ့ေျခေထာက္ငါ အျမစ္ခ်ထားတဲ့ သစ္ပင္တစ္ပင္ျဖစ္တယ္ ။


ဆူးခက္မင္း

ပူစပ္ပူေလာင္ အက္ေဆး

အပူခ်ိန္တိုးေနတဲ့ စာရြက္စာတမ္းေတြ ၊ ထာ၀ရ လြတ္ေျမာက္ရာ ၊ အပူခ်ိန္တိုးေနတဲ့

ညေနခင္း ။ ေစ်းၾကီးေပး၀ယ္ထားရတဲ့ ၊ ငန္းတစ္ေကာင္ ။ အဆံုးသတ္ ေသျခင္းတရား ။

တရားေသာ ေသျခင္း ။ ဓာတ္ေလွကားအစြန္းမွာ ၊ ႏွင္းဆီတစ္ပြင့္ထိုးပါ ။ လွ်ပ္စစ္မီး

အေၾကာင္း ေ၀ဖန္/အတင္းေျပာ ျခင္း မျပဳရ ။ မ်က္လံုးမွာ ျမင္ေနရတယ္ ။ အမွားေတြ ။

အမွားေတြ ။ ျမင္ေနရတဲ့ အမွားေတြ ။ ကုန္ခမ္းေနတဲ့ အားအင္ေတြက ပဲ့တင္သံကို အလို

မတူပဲ ကားတင္ေျပးသြား ။ လိေမၼာ္ေရာင္ ၊ လိမၼာသေယာင္ေယာင္ ။ ခ်ဲ႕ကားေျပာဆိုျခင္း

သည္းခံပါ ။ ေျခမတစ္ေခ်ာင္း ၊ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ၊ တစ္သွ်ဴးဂလင္းမ်ား ။ အင္ဂ်င္တစ္လံုး

ကဲ့သို႔ ပံုမွန္လည္ပတ္ ။ တံဆိပ္ေခါင္းကပ္မထားေသာ ပစ္စာ ။ ရသလား ၊ ရမိသလား ။

မိမိရရ ရမိသလား ။ မိမိရရ ၊ တျခားသူ ရရ ။ အီလက္ထရြန္းနစ္ လူမ်ိဳး ၊ လိမ္ညာမႈ ။

ၾကားလား ၊ မၾကားတၾကားလား ။ တန္ဂိုအက “က” တတ္လား ။ ၀က္သစ္ခ်ပင္

ေအာက္ကို ၾကြပါ ။ အလင္း မပြင့္တပြင့္/မလြတ္တလြတ္ ။ ေခါင္းစဥ္ ၊ ေသခ်ာ

စဥ္းစားျပီး ေပးမယ္ ။ နားဆြဲ (သို႔) နားလက္စြပ္ (သို႔) နားဖုန္းျမည္သံ ။

ၾကာကူလီတစ္ပိုင္း ေယာကၤ်ားရိုင္း ၊ ဒါမွမဟုတ္ မ်က္ခံုးေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ၀ံပုေလြ ။

လူငယ္ဘ၀မွာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ပ်ံသန္းပါ ။ ( အမွားနည္းနည္း ေတြ႕ခဲ့မယ္ ၊

ေတြ႕ေကာင္း ေတြ႕ခဲ့မယ္ ) ။ ေစ့စပ္ေၾကာင္းလမ္းျခင္းဆိုင

္ရာ တံခါးေပါက္ ။

အ၀ါေရာင္ ေရာင္၀ါတန္းမ်ား ။ တိုး/ထိုး ထြက္ေန ။ အသက္အရြယ္အလိုက္

ကန္႔လန္႔ျဖတ္ စီထားပါ ။ ေကာင္းျပီ ။ ေနရာကေရာ ၊ ေနစရာကေရာ ။

အနည္းငယ္ စူထြက္ေနတဲ့ ရင္သားေပၚမွာလား ။ အနည္းငယ္ ေကြး၀င္ေနတဲ့

ေထာင့္ျဖတ္မ်ဥ္းေပၚမွာလား ။ အခု ခင္ဗ်ား သက္သက္သာသာ လွဲေနလိုက္ပါ ။

သက္သက္သာသာ ငိုေၾကြးေနလိုက္ပါ ။ ေနေရာင္ျခည္စြမ္းအင္ ၊ နိုက္ထရိုဂ်င္ ဓာတ္ေငြ႕ ၊

လယ္ေစာင့္တဲ ။ အကြာအေ၀းကို အေရးေပၚ တိုင္းတာဖို႔ ။ ဒီႏွစ္ထဲမွာ မေန႔ကဆိုတဲ့ေကာင္ေတြ

မ်က္ႏွာေပါက္ ဆိုးလာတယ္ ။ မ်က္ႏွာ ေပါက္/စို လာတယ္ ။ အနီေရာင္ ေဆးလြန္မႈ ။ အေပါက္ေတြ

စိုလာတယ္ ။ ႏွစ္လိုဖြယ္ရာ က်ဥ္းက်ဥ္းက်ဳတ္က်ဳတ္ က်ဳပ္ ျပင္ဆင္ထားတဲ့ စားေသာက္ဖြယ္ရာ

တစ္ခုခု လိုမလား ။ ေကာက္ရိုးမီး ၊ ေသနတ္ ခပ္ေသးေသးတစ္လက္နဲ႔ ၊ မ်က္လံုးႏွစ္လံုးၾကား

အျပင္ဘက္ကို တည့္တည့္ခ်ိန္ ။ ေနမြန္းတည့္ခ်ိန္ ၊ ညဥ့္ဦးတည့္ခ်ိန္ ၊ ထိုႏွစ္ခ်ိန္၏ ၾကား

အျပင္ဘက္မွ တည့္တည့္ခ်ိန္ ။ အခ်ိန္သံုးပါး ငိုေၾကြးပါ ။ ျႏဴထရြန္တစ္လံုးကို ဓာတ္ျပယ္ေစျခင္း

ျဖင့္ ၊ ျႏဴကလီယာျဒပ္ေပါင္း မျဖစ္ရန္ ။ စီးပြားေရးဆိုင္ရာ သာမိုမီတာ အခ်က္အလက္ ။

ရြက္ေလွနဲ႔ တိုက္ရမယ္ ။ ဘိန္းျဖဴ ၊ ၀င္ခြင့္ ၊ မွတ္စု ၊ လြယ္လြယ္ကူကူ ။ အပူခ်ိန္တိုးေနတဲ့ အက္ေဆး ။






ဆူးခက္မင္း

ကိုက္လမ္း

ကိုက္လမ္း



ခါးထဲက တစ္ဆစ္ဆစ္ ကိုက္တယ္ ။
ခါတိုင္းက ထစ္တစ္တစ္ ကိုက္သလိုမ်ိဳး ။
ခါးထဲက တစ္ဆစ္ဆစ္ ကိုက္တယ္ ။
ဒီလုပ္ငန္း လုပ္ရတာ ကိုက္တယ္ ။
ေခြးက လူကို ကိုက္တယ္ ။
သူမက ကိုယ့္ႏႈတ္ခမ္းကို ကိုက္တယ္ ။
ၾကမ္းပိုးက ၾကမ္းကိုေရာ လူကိုပါကိုက္တယ္ ။
အိပ္မက္က ကိုယ့္ဦးေႏွာက္ကို ကိုက္တယ္ ။
ေကာ္ဖီခြက္က ႏႈတ္ခမ္းကို ကိုက္တယ္ ။
ဓားက စဥ္းတီတံုးကို ကိုက္တယ္ ။
ငါးက ငါးမွ်ားခ်ိတ္ကို ကိုက္တယ္ ။
ျခင္က ကၽြန္ေတာ့္ကို ကိုက္တယ္ ။
( လူကို ကိုက္တဲ့ျခင္က အမျဖစ္တယ္ ) ။
ေဘာလံုးက ေျခေထာက္ကို ကိုက္တယ္ ။
အိပ္ယာခင္းက ကၽြန္ေတာ္/တို႔ ကို ကိုက္တယ္ ။
လူက လူကို ကိုက္တယ္ ။
ကမာၻ႕ဖလားပြဲေတြက ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ကိုက္တယ္ ။
ေမာင္းေရာင္းတဲ့လူေတြက ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ပိုက္ဆံေတြကို ကိုက္တယ္ ။
ရာသီစာေတြက ရာသီဥတုကို ကိုက္တယ္ ။
ကားစပယ္ယာေတြက အေၾကြေတြကို ကိုက္တယ္ ။
ေလယာဥ္ပ်ံ စီးခ်င္ေနတဲ့ သူငယ္တစ္ေယာက္က လိုလီေပါ့ကို ကိုက္တယ္ ။
ေသနတ္ကိုင္ထားတဲ့ လူၾကမ္းက ေဆးေပါ့လိပ္ကို ကိုက္တယ္ ။
အထူးကုေဆးခန္း ေဘလ္စာရြက္က ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းအေဒၚၾကီးရဲ႕ မ်က္လံုးကို ကိုက္တယ္ ။ အင္တာနက္ကြန္ယက္ေတြက အျမင္ၾကည္လင္မႈ ၊ ကိုယ္က်င့္တရား ၊
လူငယ္ပီသမႈ ၊ ညနက္နက္မွာ ၾကားေနက် ဂစ္တာသံေတြကို ကိုက္တယ္ ။
အရက္ခြက္က ငါးပါးသီလကို ကိုက္တယ္ ။
ႏိႈးစက္သံက ကိုယ့္မနက္ခင္းကို ကိုက္တယ္ ။
ဓာတ္ေျမၾသဇာမလိုတဲ့ အျဖဴေရာင္အပင္က ကိုယ့္ျဖဴစင္မႈေတြကို ကိုက္တယ္ ။
သူမဆံပင္ ခပ္တိုတိုက ကိုယ့္ရင္ဘတ္ကို ကိုက္တယ္ ။
ေသျခင္းတရားက အညစ္အေၾကးအားလံုးကို ကိုက္တယ္ ။
မေျပာျပဘူး ဆိုတဲ့စကားက ကိုယ့္အျပံဳးကို ကိုက္တယ္ ။
ျပာျဖစ္သြားတဲ့ပန္းသီးက အာဒမ့္ကို ကိုက္တယ္ ။
က်ဆိမ့္တစ္ခြက္က ဆုေတာင္းသံေတြကို ကိုက္တယ္ ။
ဘယ္သူ႕ကို လြမ္းမွန္းမသိတဲ့ အလြမ္းစာသားက
ကိုယ့္သေဘာထားၾကီးမႈေတြကို ကိုက္တယ္ ။
ရင္ေငြ႕ေ၀းေနတဲ့ လူငယ္တစ္ေယာက္က သူ႕ေမြးေန႔ သူျပန္ကိုက္တယ္ ။
လိုခ်င္တပ္မက္မႈ/လိုအပ္ခ်က္ ေတြက ကိုယ့္ညီရဲ႕ စာရိတၱကို ကိုက္တယ္ ။
ကိုယ့္ညီမ ေက်ာင္းစရိတ္ကို ကိုက္တယ္ ။ ကိုက္တယ္ ကိုက္တယ္ ကိုက္တယ္ ။
ခါတိုင္းက ထစ္တစ္တစ္ ကိုက္သလိုမ်ိဳး ။ ခါးထဲက တစ္ဆစ္ဆစ္ ကိုက္တယ္ ။




ဆူးခက္မင္း

မင္းအတြက္ ေရးတဲ့ ေမြးေန႔ဆုေတာင္း

ေလနီၾကမ္းၾကားက ၀ိုင္တစ္ခြက္
ေမွာက္ဖို႔ နီးလာျပီ ။

ဏီအဲY ဆိုတဲ့ မင္း
ေသဖို႔ (တစ္ႏွစ္) နီးလာျပီ ။

ခုေရးတာ မင္းအတြက္ ေမြးေန႔ ဆုေတာင္း ။ ။



ဆူးခက္မင္း

အကယ္ဒမီ ေရွာ့/ေလွ်ာ့

အကယ္ဒမီ ေရွာ့/ေလွ်ာ့




ထြက္က်လာတဲ့ ထုတ္ကုန္ေတြကုိ မႀကိဳက္ဘူး ။

ျဖစ္တတ္ပါတယ္

ထုတ္ထားျပီးသားကလဲ ျပန္ထည့္လို႔မရေတာ့

ေသာက္ရသမွ်လည္း အနံ ့ပဲထြက္ၿပီး မမူးႏုိင္ဘူး

မွာထားတဲ့ အျမည္းက ေရာက္မလာေသး

ဒါနဲ ့ပဲငါ တစ္ခြက္ထပ္မွာ

ဒါဆိုေတာ့လဲ ရွိတာေလးနဲ႔ပဲ ျမည္းလိုက္ေတာ့

လက္မစုပ္ေနရတဲ့ ဘ၀ က ခါးသက္စြာခ်ဳိရေပါ့

ထြက္က်လာျပီ ။

စာေၾကာင္းေတြ ထြက္က်လာျပီ ။

ေဆာရီး

ကုိယ္ တံေတြးေထြးမိသြားၿပီ

ျပန္မမ်ိဳခ်ပါနဲ႔

ေဆးလိပ္တစ္ပြဲေလာက္လုပ္ပါလာ

း

ဆက္သာေထြး

အေငြ ့ေတြ က ခမ္းနားလြန္းတာ ခင္ဗ်ားသိမွာပါ

ကၽြန္ေတာ္မွာထားတဲ့ စတီးရုိးကင္ မေရာက္လာေသး

အဲဒီအေငြ႕ထဲမွာ လက္ရာေျခရာေတြေပ်ာက္မေနေစနဲ႔ေလ

ေရခဲရုိက္ထားရင္ေကာ

ေရကုိ ခဲေနေအာင္ ရုိက္ထားေလ

ေရခဲနဲ ့ေခ်ာင္းရိုက္ရင္

ေရခဲေခ်ာင္းေတြလာၿပီခင္ဗ် ။

အေငြ႔ေတြကိုေရာ ခဲေအာင္လုပ္ပစ္လိုက္ပါလား

ေငြ ့ရည္ဖြဲ ့မႈဆုိင္ရာ အေျခခံမႈၾကမ္း ကုိ

ပီကာဆုိရဲ ့နားရြက္နဲ ့တြဲၿပီးမွတ္ထားေပးဖုိ ့ေပါ့

ေထာက္ခံမဲေတြ ထည့္ခိုင္းရဦးမွာလား

မွားယြင္းေသာ အမွတ္သညာမ်ားအတြက္

ေထာက္ခံခ်က္လုိအပ္သည္

ဒါဆိုရင္ေတာ့ ကဗ်ာဆရာေတြ အက်အဆံုးမ်ားေတာ့မယ္

အမ်ားညီရင္ ကၽြဲလုိ ့ဖတ္ၾကေစ (စကားခ်ပ္)

ကဲ ..ဒါဆိုရင္ေတာ့လဲ သံျပိဳင္ရြတ္ဆိုၾကတာေပါ့

ေရာင္စံုေဘာလံု ေရာင္စံုေဘာလံု တစ္လံုငါးျပား တစ္လုံငါးျပား

ထြီ

အလြမ္း ကလည္း ခါးလုိက္တာ

၂၁ ရာစုရဲ႕ တိုးတက္မႈက အလြမ္းေတြကို ဆိမ့္ဆိမ့္ေလး ေျပာင္းသံုးၾကည့္သင့္တယ္

ကဒ္ ။

ေနာက္ခံကုိ လက္ဘက္ရည္ဆုိင္ေျပာင္းေပးပါ

မိုးေပၚမွာ ၾကယ္တပြင့္နစ္ပြင့္ေလာက္စိုက္ေပးပါ

lighting ကုိ ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့သံုး

ေဘးက အသံေတြ ခနေလာက္တိတ္ေပးပါ

မင္းသမီးက ျဖတ္ေလွ်ာက္လာမည္

အားလံုးအဆင္သင့္ျဖစ္ရင္ ဇာတ္ညြန္းကို အသစ္ျပန္ေရးမယ္

သမရုိးက်ဆန္စြာ လူရမ္းကားမ်ားရွိပါေစ

ယမ္းေဖါက္ခြဲမႈမ်ား လုိအပ္ပါသလား

အုိးေလးကြဲသြားၿပီသီခ်င္းကုိ မသံုးပါနွင့္

ေနာက္ခံသီခ်င္းကို နည္းနည္းေလာက္တိုးေပးပါ

အနားကို တိုးေပးပါ

မင္းသမီး ျဖတ္ေလွ်ာက္လာမည္

သမရိုးက်ဆန္စြာ

ပန္ကာေလ ကုိ နည္းနည္း ထပ္တင္ေပးပါ

ေလနီၾကမ္းေတြတိုက္ေတာ့ အားလံုးျပန္႔က်ဲ

သီခ်င္းသံကိုေျပာင္းလိုက္ရင္ေကာင္းမယ္

ရၿပီ

ဒီသီခ်င္းပဲ သံုးမယ္

ဒီမင္းသမီး မသံုးဘူး ။

ဒီသီခ်င္းက မာနၾကီးတယ္ ။

ဒီ မင္းသမီးက ရိုးေနျပီ ။

မိတ္ကပ္ဆရာ မိတ္ကပ္ဆရာ ဘယ္ေရာက္သြားသလဲ

ဒီမွာ စကားလံုးေတြ ျပန္ ့ၾကဲေနၿပီ

ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး ။ ဆပ္ျပာသည္

လင္ေပ်ာက္ေနတာပါ ။

လင္ေကာင္မေပၚပဲ/ဘဲ ကေလးေမြးျခင္းဆုိင္ရာမ်ား ။

ထိုဇာတ္ကားကို ရိုက္ရန္အတြက္ .. ဘာလိုအပ္ပါသလဲ .. ။

ပရိုဂ်ဴဆာ ၊ ၾကြပါ ။

forward ေမးလ္နဲ ့ျဖန္ ့လုိက္ရမလား

ကိုယ့္ဘေလာ့ဂ္မွာ ၊ ကိုယ့္ေလွကိုယ္စိုင္းတာပဲ

ေကာင္းပါတယ္ ေကာင္းပါတယ္ ။

ခင္ဗ်ား အသံ ေတြ ဟုိမင္းသမီးေလးရဲ ့ေရခ်ဳိးခန္းထဲမွာ က်န္ခဲ့ေၾကာင္း ။

ကဲ ဒါျဖင့္ ကဗ်ာဆက္ေရးရေအာင္

ေကာင္းကင္ ၏ အနားသတ္တြင္ အနီေရာင္မ်ား ေဆးျခယ္ေပးပါ ။

ခုက တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ပစ္ေန ခတ္ေနၾကတာ မဟုတ္ဘူးေလ ။

ခုက တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ႏွစ္ေန သတ္ေနၾကတာ ။

ဆရာ ဆရာ ဆရာမွာထားတဲ့ ေခြးအူသံေတြ ေရာက္လာၿပီ ။

ႏွစ္ပက္ေလာက္ထည့္ျပီး တစ္ခါတည္း ေမာ့ခ်လိုက္ပါ ။

မင္းသားႀကြပါခင္ဗ်ား

လူၾကမ္းမ်ား အားလံုး ဘုရားခန္းအတြင္း တြင္ ဖဲရုိက္ေနၾကရန္ ။

ဟိုအေဒၚၾကီးက ႏွလံုးေရာဂါနဲ႔ ေမ့လဲရမွာေလ ။

ဘယ့္ႏွယ့္ အတင္း ေျပာေနတာတုန္း ။

ျဖည္းျဖည္း ျဖည္းျဖည္းေျပာ ၊ နားနားျပီးေျပာ ေမာမယ္ ။

အာ

ဒီကဒ္မွာ ခင္ဗ်ားမပါဘူးေလ

ဘာ

မင္းသား ကုိလာၾကည့္တာဟုတ္လား ။

မဟုတ္ပါဘူး ။ မလုပ္ပါဘူး ။ မင္းထင္သလို

မယုတ္မာဘူး ။

လူယုတ္မာ ၊ ရွင္ .. ရွင္ လူယုတ္မာ ။

သိပ္ေၾကာက္သြားသလား ရာမ

ဒီလုိ လက္ညိဳးေလးတစ္ခ်က္ေကြးတက္ဖုိ ့ကို ဆယ္ႏွစ္ဆယ္ႏွစ္

ဒီမယ္ လကၡဏာ ။ မင္းက ငါ့ညီ ဆိုေပမယ့္ ။

လကၡဏာဆရာက ေျပာတယ္ ေမရယ္ ။

ကုမ္ရာသီ ရဲ ့ 12 တန္ ့မွာက်ေရာက္ၿပီးေတာ့

ဒီကေန ့မွာ ေမြးဖြားတဲံ သူေတြဟာ

ရက္ေပါင္းကုိးဆယ္အတြင္း

city fm မွ အသံလြင့္ေနပါတယ္ရွင္

ဒီလုိေမြးေန ့ဆုေတာင္းေလးေတြကို ေန ့ရက္တစ္ရက္စီတုိင္းအတြက္ ဆရာ

စံဇာဏီဘုိက အေသးစိတ္တြက္ခ်က္ေပးၿပီး

ဟာကြာ

လက္ဂြင္ကြ

မလွန္မိတာ နာတာပဲ

ဒီေန႔ ဘာေကာင္းလဲ ။

ကလင္ဒါ အရဆို ကလင္ ကလင္ကို ျမည္ေနရမွာ ။

ဘီးကေလးကို စီး ၊ အခ်စ္ေလးကို တင္ျပီး ။

တင္ၿပီးရင္ တင္ၿပီးရင္

ဘာျဖစ္လဲ လုိ ့ ေျပာျပပါဆုိ ကုိကုိကလည္း

တင္ျပီးရင္ ေပါင္လာမယ္ ။

ဘာေပါင္မလဲ ညီမေလး ။

အာာာာာာာာာာာ

ကုိကုိ လူးဆုိးႀကီး

ပ်စ္ခႊ်ဲလြန္းေသာ အသံျဖင့္

ဘာေပါင္ရမလဲလုိ ့

( မင္းသမီး အိုဗာအိုက္ ျဖစ္ေနတယ္ )

ကဒ္

ေဘးက အသံေတြ ၀င္မေျပာနဲ ့ေလ

ဟုိေကာင္ မန္ေနဂ်ာေကာင္

မင္း မထိန္းဘူးလား ။

ကေလးေတြမ်ားေတာ့လည္း ထိန္းမႏိုင္ေတာ့ပါဘူး

ဆရာရယ္ ။

အဲဒါ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ မီးဖြားခြင့္ေလးနဲ ့

ပုိက္ဆံေလးနည္းနည္းေလာက္ ေခ်းပါဦးဆရာရယ္ ။

ဘာ ......

မေျပာနဲ႔ .... မ ေျပာ နဲ႔ .. .. .. ။

အဲ့ဒီလို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ မဲ့ေစမယ့္ စကားေတြ

မေျပာပါနဲ႔ တစ္ျပည္သူ မေရႊထားရယ္ ။

ဒီလုိ ျပန္မယ္ျပန္မယ္ဆုိတဲ့ စကားေတြ မေျပာပါနဲ ့လား မျမ၀င္းရယ္

မျမ၀င္း ျပန္မယ္ေျပာတုိင္း အကုိႀကီးရင္ထဲမွာ

( မ်က္ရည္ေလး ပေလာက္ဆို က်လိုက္ပါဦး မင္းသား )

ဟားးးးးး ဟားးးးးး ဟားးးးးးးး

သိပ္ကုိ သေဘာက်စရာေကာင္းေပါ့ကြာ

ဟင္

မင္း လုိ မိန္းမရဲ ့ပါးစပ္က သစၥာ တရားကိုေျပာထြက္ေသးတယ္

ေမတၱာစကားေတြ ေျပာခ်င္လို

အခ်စ္ရြာနားမွာ

အျမစ္ပါ ထားခဲ့တယ္ ေမာင္ ။

ခ်စ္မွာလား ဟင္ ။

ေကာင္းတယ္ အဲဒါ အကယ္ဒမီေရွာ့ပဲ

ကဲ ကဲ ကဲ အားလံုးပဲ နားလုိက္ၾကေတာ့

ပင္ပန္းသြားၾကၿပီ ။

ဘယ္ႏွစ္နာရီ ထိုး ... ဘီယာဆိုင္ကို ဒိုး ..

(.. ) ပြဲ မျပီး .. မခ်င္း ..

( ကိြစိ ကြစိ .. ကိြစိ ကြစိ )

အိမ္ျပန္ခ်င္တယ္ ဟူး းးးးးးးးးးးးးးး ။






သုေဏာ္စိုင္း ၊ မင္းလုလင္ ၊ ဆူးခက္မင္း

မည္သို႔မွ် သက္ဆိုင္ျခင္း မရွိေတာ့ေၾကာင္း

မည္သို႔မွ် သက္ဆိုင္ျခင္း မရွိေတာ့ေၾကာင္း




ရာသီဥတုက တျဖည္းျဖည္းပူလာျပီ ။

ကၽြန္ေတာ္တို႔က မိုက္လို႔ ေကာင္းတုန္း ။

အရင္သြားႏွင့္မယ္ ။

ဖိနပ္ေတာ့ မတက္နင္းနဲ႔ ။

လူငယ္ေတြရဲ ႔ ယဥ္ေက်းမႈအရ

ကၽြန္္ေတာ္ ေဆးလိပ္ေသာက္တယ္ ။

ကၽြန္ေတာ္ အရက္မူးတယ္ ။

ကၽြန္ေတာ္ ကြမ္းမစားေတာ့ဘူး ။

( ဘယ္သူ ႔ေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ )

ကၽြန္ေတာ္ ကြမ္းမစားေတာ့ဘူး ။

သုည ၊ ရွစ္ ၊ ေလး ၊ ငါး ၊ သံုး ၊ သံုး ၊ ေလး ၊ ငါး ။

ဟဲလို ၊ ဟဲလို ၊ အလင္းတစ္ပြင့္ေလာက္ လင္းေပးပါ ။

ကၽြန္ေတာ့္အခန္းထဲ ေတာ္ေတာ္ေမွာင္ေနတယ္ ။

လမ္းေတြက မ်က္စိေရွ႕တင္ ေကြ ႔ေကာက္ေနၾက ။

အနမ္းေတြက မ်က္စိေရွ႕တင္ ေမ့ေမွာက္ေနၾက ။

တစ္ေန႔ေလာက္ ေနမွ ၊ အသံတစ္ခ်က္ မၾကားရရင္ ။

ရုပ္ေသး ေျပာသလို

` သားေတာ့ ေသမွာပါပဲ ေမေမရယ္ ´ .. ေပါ့ ။

သူမရဲ ႔ အၾကည့္တစ္ခ်က္မွာ ၊ ကၽြန္ေတာ့္ နား

ႏွစ္ဖက္ ရွိတယ္ ။ သူမ လက္ညွိဳးတစ္ဖက္မွာ

ကၽြန္ေတာ့္ အရံႈး ရွိတယ္ ။

ရံႈးတယ္ ၊ ထပ္ရႈံးတယ္ ၊ ထပ္ရံႈးမယ္ ။

တစ္ခါခါးတိုင္း ႏွစ္ခါ ျပန္ျမိဳခ်ရတာ ။

ရင္တစ္ခုလံုး ပူေနေရာ ။

ရန္ကုန္နဲ႔ ( ........... ) ဆိုတာ

ထင္သေလာက္ေတာ့ မေ၀းပါဘူး ။

ကၽြန္ေတာ္က သူမ်ားလက္ထဲက အရုပ္

ကိုမွ ၊ လိုခ်င္တတ္သူလား ။

ပစ္ပစ္၀ါးလိုက္တဲ့ စကားလံုးေတြက

သူမ အၾကည့္တစ္ခ်က္နဲ႔တင္

ျပားျပား၀ပ္သြားတာ ။

မၾကားႏိုင္ေတာ့ပါဘူး ။ ကၽြန္ေတာ့္ အသံက ကၽြန္ေတာ့္လည္ေခ်ာင္း

ထဲမွာပဲ ရွိေနျပီး ၊ သူမ မၾကားႏိုင္ေတာ့ပါဘူး ။

အရိပ္ေတြလည္း မ်ိဳးတုန္းလုျပီ ။

ဒီခရီးစဥ္မွာ ၊ သူမ အရိပ္ေတာင္ မပါေစရဘူး ။

သု၀ဏၰလမ္းဆံု ၊ ေစ်းေလး ၊ ( ..... ) ၊ ဗလီထိပ္ ေတာက္ေလွ်ာက္ ဆရာေရ ႔ ။





ဆူးခက္မင္း

ေသြးနဲ႔ေဆးတဲ့ ႏွစ္ေဟာင္း

ေသြးနဲ႔ေဆးတဲ့ ႏွစ္ေဟာင္း





ကားတစ္စီးနဲ႔ ကားတစ္စီးတိုက္မိ

ရာမွာ ၊ လမ္းက အျပစ္ျဖစ္ရသတဲ့လား ။

လမ္းေတြေဟာင္းေနျပီ ။

လမ္းေတြ ေဟာင္ ေန ျပီ ။

လမ္းေတြ ေဟာင္လို႔ ေခြးေတြ လိုက္ေဟာင္ၾက ။

ေႏြရာသီျပကၡဒိန္ထဲမွာ ေပါက္ကြဲသံ ပါတယ္ ။

ေသြးစက္တခ်ိဳ ႔ ပါတယ္ ။

မႏုႆအပိုင္းအစတခ်ိဳ ႔ ပါတယ္ ။

ဇာတ္တူသားစားသူေတြ ပါတယ္ ။

မ်က္ေတာင္တစ္ဆံုး ၾကည့္သူေတြ ပါတယ္ ။

ေရစိုေနတဲ့လမ္းေတြပါတယ္ ။

ေသြးစိုေနတဲ့လမ္းေတြပါတယ္ ။

ေရစိုေနတဲ့လူေတြပါတယ္ ။

မ်က္ရည္စိုေနတဲ့လူေတြပါတယ္ ။

ေတြ ႔ပါတယ္ ၊ ေတြ ႔ပါတယ္ ။

လူမဆန္မႈ တခ်ိဳ ႔ ။

ေလာက္ထြက္မႈ တခ်ိဳ ႔ ။

ေဖာက္ထြက္မႈ တခ်ိဳ ႔ ။

ေအာက္သက္သက္နဲ႔ ထီြခနဲ တစ္ခ်က္ ။

ရြံရွာစြာ ေထြးမိ ။

ျပန္မျမိဳေတာ့ပါဘူး ။ ေထြးျပီးမွေတာ့ ။

ျပန္ မ ျမိဳ ေတာ့ ပါ ဘူး ။

အစာခြံ ႔တိုင္း အျမီးနန္႔တဲ့ သတၱ၀ါေတြအတြက္

ဒီ တံေတြး ၊ သီးသန္႔ ေထြးပစ္လိုက္တယ္ ။

“ ထြီ ”

ထိုသတၱ၀ါမ်ားကို ရြံေၾကာင္းေျပာဖို႔ေတာင္

ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ရြံတယ္ ။

ေျမဇာပင္ေတြ ေသြးစြန္းခဲ့ရတဲ့ ပံုျပင္တစ္ပုဒ္ ။

ဧပရယ္လ္ ေလနဲ႔အတူ ေျပာျပရဦးမယ္ ။

“ ဟိုး ................. ေရွးေရွးတုန္းက ... ”



( ဆူးခက္မင္း )
24.4.2010

“ဒုတိယအၾကိမ္ ကမာၻပ်က္၍ ၊ ေနာက္ဆံုးအၾကိမ္ ကမာၻပ်က္ျခင္း”

“ဒုတိယအၾကိမ္ ကမာၻပ်က္၍ ၊ ေနာက္ဆံုးအၾကိမ္ ကမာၻပ်က္ျခင္း”




ဒီေန႔က ေသာၾကာေန႔ ဆိုေတာ့ ၊

ေသာၾကာျဂိဳဟ္ဆိုးေတြ ကပ္ျငိတယ္ ။

ေသာၾကာၾကယ္ကို ျမင္ေနရျပီးမွ

ေသာၾကာေန႔ ေရာက္ဖို႔ ေမွ်ာ္ေနရတာ ဆိုးတယ္ ။

ဒီေန႔က Black Day ဆိုေတာ့ ၊

အနက္နာ “နာ” တာေပါ့ ။

မဆန္းပါဘူး ။ အနက္ေရာင္အကၤ် ီ၀တ္သြားျပီ

ဆိုတည္းက ၊ က်ိန္းေသကို နာေတာ့မွာပဲေလ ။

ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သိေနတယ္ ။

မင္းကိုယ္မင္း သိေနတယ္ ။

ငါက မ်က္ရည္လြယ္တဲ့ေကာင္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး ။

ခလုတ္တိုက္ျပန္ျပီ ။

ေဆးလိပ္တစ္လိပ္ေလာက္ မီးညွိေပးၾကပါ ။

လမ္းေလွ်ာက္ရင္း ၊ လမ္းေလွ်ာက္ရင္ ေမာတယ္ ။

ငါ မွားတယ္ ။ ငါ မွားတယ္ ။ ငါ မွားတယ္ ။

ၾကယ္ ေတြ ေၾကြ လာ စမ္း ။

အိပ္မက္ေတြက ပုပ္ေစာ္နံေနတယ္ ။

ေလသာေဆာင္မွာ လ မသာဘူး ။

ငါက နိမိတ္ဆိုးနဲ႔ေကာင္ ဆိုေတာ့

ဒီလမ္းေတြက မခ်ိဳဘူးေလ ။

ဒီေန႔က ျပႆဒါး ဆိုေတာ့

ျပႆနာေတြက ဒုနဲ႔ေဒးနဲ႔ ၀င္တာေပါ့ ။

ပ်က္ကပ္ဆိုက္ျပီ ။ ပ်က္ကပ္ဆိုက္ျပီ ။ ပ်က္ကပ္ဆိုက္ျပီ ။

ငါ့ကို ေဆးလိပ္တစ္လိပ္လို မီးညွိေပးၾကပါ ။

ခဏေလာက္ ေနရာလဲၾကည့္မလား ။

ဘာ တတ္ ႏိုင္ မ လဲ ။

ဘာ မွ ကို မ တတ္ ႏိုင္ ေတာ့ ပါ ဘူး ။

ျပီး သြား ျပီ ဆို မွ ေတာ့ လည္း ၊

ျပီး သြား ျပီ ပဲ ေပါ့ ။

အေသာက မွတ္တိုင္ကို ခရီးစဥ္မွာ ဖ်က္ပစ္ေပးပါ ။

ခလုတ္တိုက္ျပန္ျပီ ။

ငါက နိမိတ္ဆိုးနဲ႔ေကာင္ ဆိုေတာ့

ေလသာေဆာင္မွာ လ မသာဘူးေလ ။

ငါမွန္တယ္ ။ ငါမွားတယ္ ။ ငါမွားတယ္ ။

ဒီေန႔က ျပႆဒါး ဆိုေတာ့

အနက္နာ “နာ” တယ္ ။

ဒီေန႔က Black Day ဆိုေတာ့

က်ိန္းေသ “နာ” တယ္ ။

ဒီေန႔က ေသာၾကာေန႔ ဆိုေတာ့

ယရစ္ နဲ႔ ေရးခ် ျပဳတ္ျပီး

ေသာက ေ၀တယ္ ။

ဒီေန႔က ...

ဒီေန႔က .....

ဒီေန႔က ဒီေန႔ ဆိုေတာ့

ပ်က္ ကပ္ ဆိုက္ တယ္ ............ ။ ။




ဆူးခက္မင္း
20.4.2010

“ ပံုျပင္ အစ ၊ ပံုျပင္အဆံုး ”

“ ပံုျပင္ အစ ၊ ပံုျပင္အဆံုး ”




အပိုင္းအစေတြကို ျပန္ေကာက္ ။

တစ္စစီ ဆြဲျဖည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ။

အိပ္မက္ေတြ ၊ အိပ္မက္ေတြ ။

ၾကယ္ေတြ ၊ ၾကယ္ေတြ ။

မိုးစက္ေတြ ၊ မိုးစက္ေတြ ။

တိမ္ေတြ ၊ တိမ္ေတြ ။

ဘာေတြလဲ ၊ ဘာေတြလဲ ။

ဘာေတြ ႔လဲ ၊ ဘာေတြ ႔လဲ ။

ခရမ္းႏုေရာင္ ၊ ဇာေဘာ္လီ ။

ခရမ္းႏုေရာင္ ၊ ေဆးလိပ္ေငြ ႔ ။

ခရမ္းႏုေရာင္ ၊ ေရသန္႔ဘူး ။

ခရမ္းႏုေရာင္ ၊ အဲကြန္းေလ သန္႔သန္႔ ။

ျမင္သမွ် ၊ ခရမ္းေရာင္ ၊ ခရမ္းႏုေရာင္ေတြ ။

တိမ္ေတြ ၊ တိမ္ေတြ ။

မိုးစက္ေတြ ၊ မိုးစက္ေတြ ။

ၾကယ္ေတြ ၊ ၾကယ္ေတြ ။

အိပ္မက္ေတြ ၊ အိပ္မက္ေတြ ။

ျမင္ျမင္သမွ် ၊ ခရမ္းေရာင္ေတြ ။

ဒီေန႔ ၊ ဒီလို ျဖစ္ရမယ္ ။

ျဖစ္ကိုျဖစ္ရမယ္လို႔ ပညတ္ျပီးျပီ ဆိုေတာ့လည္း ။

ဒီလိုပဲ ျဖစ္ၾကရေတာ့မွာေပါ့ ။

ကုတင္ေဘးက မ်က္မွန္တစ္လက္ ။

ဒါက သူမေပါ့ ။

အကၤ် ီျဖဴေပၚက ေသြးစြန္းကြက္ ။

ဒါက သူမေပါ့ ။

အိုက္စ္ဘယ္ရီက ေကာ္ဖီခြက္ ။

ဒါက သူမေပါ့ ။

ပုသိမ္ျမိဳ ႔က လူမသိ သူမသိ အနမ္းတစ္ပြင့္ ။

ဒါက သူမေပါ့ ။

ဒါေတြ အားလံုးက သူမ ျဖစ္တယ္ ။

ဒါ့အျပင္ ၊ မန္းျမိဳ ႔ရိုးေပၚမွာ ပြင့္တဲ့ပန္းကလည္း

သူမျဖစ္ေၾကာင္း ၊ သူမကို ေျပာမျပမိခဲ့ ။





....... အ နမ္း ........... တိမ္ ...............................
....... အိပ္ မက္ ......... ၾကယ္ .............................
............................ ပန္း ...... ေသြး .... ကြက္ ......
............................. မိုး ........ စက္ .................
................................................................
...... ေကာ္ ဖီ ..... မ်က္မွန္ ....... ခြက္ ....................




အားလံုး တစ္စစီ ဆြဲစုတ္ ။

တစ္စစီ ဆြဲျဖည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ..... ။





ဆူးခက္မင္း
18.4.2010

လူ ပီသေသာ လူ

လူ ပီသေသာ လူ


ငါသည္သာ ၾကြက္တစ္ေကာင္ျဖစ္၍
ငါသည္သာ တစ္ေကာင္ၾကြက္ျဖစ္ေၾကာင္း ။
ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ ရွင္းျပရရင္
အကုန္ ဆင္တူယိုးမွားေတြခ်ည္း ။

အမွားရိုးရိုးေလးက ရိုးရိုးသားသားေလး
မွားခဲ့ေၾကာင္း ။ ပုဒ္မနံပတ္ တပ္မရတဲ့
ျပစ္မႈ ၊ ကိုယ္တိုင္က်ဴးလြန္ခဲ့ေၾကာင္း ။
လြန္လြန္က်ဴးက်ဴး ၊ က်ိဳးက်ိဳးႏြံႏြံ ။
ခင္ဗ်ားေရွ႕ ၊ က်ဳပ္ ထြန္က်ဴးလိုက္တယ္ ။
လမ္းလို႔ သတ္မွတ္ထားတဲ့ လမ္းကို
ေလွ်ာက္ဖို႔ ။ လူေရွ႕သူေရွ႕ ေအာ္ၾကီးဟစ္က်ယ္
စကားမေျပာဖို႔ ။ မိန္းမတစ္ေယာက္ဟာ
မိန္းမက်င့္ ၊ မိန္းမၾကံနဲ႔
မိန္းမလိုသာ ေနဖို႔ ။
Black Day အေၾကာင္း ျပန္မေတြးမိဖို႔ ။
ဖို႔ ၊ ဖို႔ ၊ ဖို႔ ၊ ဖို႔ ၊ .................. ။
ေျမေဆြးေတြ နည္းနည္းထပ္ဖို႔ ။
ေပါင္ဒါေတြ နည္းနည္းထပ္ဖို႔ ။
ခင္ဗ်ားအျပစ္ေတြ ဖံုးဖို႔ ၊ ဖိဖို႔ ။
လူဆိုတာကေတာ့ ၊ လူပါပဲ ။
` ဠဴ ´ ဟု စာလံုးေပါင္းလိုက္သျဖင့္
အျမင္ခန္႔သြားသည္မွ တစ္ပါး
ၾကီးက်ယ္ခမ္းနားေသာ လူ ျဖစ္မသြားႏိုင္ ဟု
လမ္းေဘးအုတ္ခံုတြင္ ၊ ကြမ္း၀ါးရင္း
ေသးငယ္သိမ္ႏုပ္စြာ ေတြးမိ ။
ရွင္မဟာရဌသာရ မဟုတ္လို႔ ၊ ခရီးသြားေတာလား
မေရးႏိုင္သလို ။ ကိုညီထြဋ္ မဟုတ္လို႔
ခရီးသြားမီးခိုးတန္းမ်ား မဆိုႏိုင္ဘူး ။
ခရီးသြားမယ္ ။ ခရီးသြားမယ္ ။
ရထားနဲ႔ ၊ ကားနဲ႔ ၊ သေဘာၤနဲ႔ ၊ ေလယာဥ္ပ်ံနဲ႔ ။
အေဖနဲ႔ ၊ ေဘာ္ဒါနဲ႔ ၊ ေကာင္မေလးနဲ႔ ၊ ဟိုဟာနဲ႔ ၊ ဒီဟာနဲ႔ ။
ဟိုပစၥည္းနဲ႔ ၊ ဒီပစၥည္းနဲ႔ ၊ ဟိုအကၤ် ီနဲ႔ ၊ ဒီအကၤ် ီနဲ႔ ။
လက္မွတ္ေလး တစ္ခ်က္ေလာက္ ။
လက္ပတ္ေစာ္ နံတယ္ ။
ဟိုဘက္ နည္းနည္း တိုးေပးပါ ။
စကားသံ နည္းနည္း တိုးေပးပါ ။
အတိုးေပးပါလို႔ ေျပာထားတာ ၾကာျပီ ။
အတို႔ အထိေတြ ထပ္မလုပ္ပါနဲ႔ ။
ခုထိ လမ္းမဆံုးေသးဘူး ။
ခုထိ ခရီးမဆံုးေသးဘူး ။
ဒီခရီးကို ဒီလမ္းက သြားရင္ ဒီေနရာ ေရာက္မယ္ ။
ေသခ်ာတာေပါ့ ၊ ေသခ်ာတာေပါ့ ။
ေရဘူးနဲ႔ ထီး မပါ ၊ ေႏြအခါမွ သိ ။
ေႏြနာရင္ ဘယ္ေဆးလိမ္းရလဲ ။
မေသပါနဲ႔ဦး ၊ ေငြဆိုတာ မေသခင္သံုးရတာ ။
လူလိုသူလို ၊ လူအထင္ၾကီးခံရဖို႔ ။
ေငြဆိုတာ မေသခင္ ျဖဳန္းရတာ ။

ဆူးခက္မင္း
15.4.2010

အနက္ေရာင္စကားလံုးမ်ားရဲ ႔ အနက္ေရာင္ည

အနက္ေရာင္စကားလံုးမ်ားရဲ ႔ အနက္ေရာင္ည



ကၽြန္ေတာ္၏ အသက္ရွဴလမ္းေၾကာင္းစနစ္
ခ်ိဳ ႔ ယြင္း ေန ပါ သ ျဖင့္ .. ၊
သူမ အသံကို မၾကားႏိုင္ခဲ့ပါ ။
ေသြးလႊတ္ေၾကာတေလွ်ာက္ စီးဆင္းေနေသာ
ေသြးလည္ပတ္မႈဆိုင္ရာ ဘာသာေဗဒ
မသိလိုက္ ၊ မသိမိခင္မွာပဲ ။
ေဆးလိပ္ေသာက္ျခင္းႏွင့္ အသည္းကြဲျခင္းသည္
က်န္းမာေရးကို ဆိုးရြားစြာ ထိခိုက္ေစႏိုင္ပါသည္ ။
လိပ္ျပာတစ္ေကာင္ ၏ အတၳဳပတၱိကို
ဖတ္ရႈရန္ ၾကိဳးစားေနပါသျဖင့္ ၊
မိမိ၏ အတၳဳပတၱိကို ကိုယ္တိုင္ မျပဳစုႏိုင္ျခင္း ။
ထိုမွန္ခ်ပ္ေရွ႕တြင္ ရပ္ျပီး
“ အိုးပန္း ဆက္ဆမီ ” ဟု ၊ သံုးၾကိမ္ ေအာ္
လိုက္ရံုမွ်ျဖင့္ ၊ ဘယ္ညာလြဲျခင္း
ေပ်ာက္မသြားႏိုင္ေၾကာင္း
ထိုမွန္ေရွ႕တြင္ ရပ္လိုက္ခ်ိန္မွစ၍
သိလိုက္ရ ။
“ တံခါး ဖြင့္ေပးပါ ..
တံခါး ဖြင့္ေပးပါ ..
တံခါး ဖြင့္ေပးပါ ..
တံခါး ......... ”
အေမွာင္ထုထဲမွာ ေနရတာ ၊ ပို ေမွာင္ တယ္ ။
အဲသည့္ညက သူ႔ထံုးစံအတိုင္း ေမွာင္တယ္ ။
ညကို ညလို ျမင္ရဖို႔ ၊ သူငယ္အိမ္ကို
ေဖာက္ ပစ္ လိုက္ တယ္ ။
တ ေရြ ႔ ေရြ ႔ ၊ တ ေရြ ႔ ေရြ ႔
စမ္း တ ၀ါး ၀ါး ။
မျမင္ေတာ့မွ အေမွာင္ဆိုတာကို
ႏွစ္ျခိဳက္မိေၾကာင္း ၊ လက္လြတ္စပယ္ လက္ခံလိုက္ရ ။
ဓားတစ္ေခ်ာင္းရဲ ႔ အဆံုးစြန္ထိ ထက္ႏိုင္စြမ္းက
ငါ့ လည္ျမိဳကို လာ ေထာက္ ။
ေဖာက္လြဲေဖာက္ျပန္ျဖစ္ေနတဲ့ ရာသီဥတုက
ေဖာက္လြဲေဖာက္ျပန္ျဖစ္ေနတဲ့ မိန္းမပ်က္တစ္ေယာက္လို
ဆံပင္ ဖရိုဖရဲ ၊ ရြံစရာ ႏႈတ္ခမ္းေတြနဲ႔
ျပဳ စား တယ္ ။
မလာနဲ႔ ၊ မလာနဲ႔ ။
ဒီအတိုင္းေလး ေမွာင္ေနရတာ ပိုေကာင္းပါတယ္ ။
ဒီ အ တိုင္း ေလး ပဲ
ေမွာင္ ေန ရ တာ ပို ေကာင္း ပါ တယ္ ။

10.4.2010

ကၽြန္ေတာ္ ႏွင့္ တစ္ေန႔တာ

ဒီတစ္ေန႔တာအတြက္ ၊ ငါ့ကိုယ္ငါ
ျပန္စားသံုးတယ္ ။
သားညွီေစာ္ နံေနတဲ့ ၊ ငါ့ အတၱေတြ ။
ဘယ္မွာ နားခိုမလဲ ။
ဘယ္မွာ ခိုနားမလဲ ။
ခိုေတြ သြားရာ လမ္းေၾကာင္းေနာက္ ၊
ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ လိုက္မိေတာ့ ။
ၾကဴၾကဴပါေအာင္ ငိုလိုက္ရတာေတြ ။
အို ေအ့ ေအ့ အို ။
တိတ္ပါေတာ့ ကေလးရယ္ ဆိုတဲ့ သားေခ်ာ့ေတး ။
ေနညိဳတိုင္း ၾကားေနရတဲ့ ၊ တ ေအ့ ေအ့
ေလျပဳိသံ ။
" အို " ဆိုတဲ့ ၊ ရွက္စႏိုး အာေမဋိတ္သံ ။
အရက္ နဲ႔ မိန္းမ ဆိုတာ မရွိရင္ ၊ ကဗ်ာဆရာဆိုတာေရာ
ရွိလာႏိုင္မလား ။
အဲ့လို အေပါစားဆန္တဲ့ ျပက္လံုးတစ္ခုကို
ၾကားလိုက္ရေတာ့မွပဲ ၊ ငါ့ကိုယ္ငါ ျပန္ရုန္းထြက္လာမိ ။
က႑ေကာစ ခုတင္ေပၚကေန ဆင္းလိုက္ေတာ့မွ
အယုတၱ အနတၱ အသံဗလံ တခ်ိဳ႕ ငါ့ကို ျဖတ္နင္းၾက ။
မနက္ေစာေစာ ထရမယ္ ။
မနက္ေစာေစာ အစာရွာသြားတဲ့ ငွက္ေတြနဲ႔အတူ
မနက္ေစာေစာ မ်က္ႏွာသစ္ရမယ္ ။
မနက္ေစာေစာ ကဗ်ာေရးရမယ္ ။
မနက္ေစာေစာ ဦးေႏွာက္ ဖုန္ခါရမယ္ ။
မနက္ေစာေစာ ေခါင္းအံုးေတြ ထုတ္လွန္းရမယ္ ။
မနက္ေစာေစာ သားလွီးဓားေတြ ေသြးရမယ္ ။
မနက္ေစာေစာ ေသြးလွီးဓားေတြ "သ" ရမယ္ ။
မနက္ေစာေစာ ေခါင္းအံုးေတြ ဖုန္ခါရမယ္ ။
မနက္ေစာေစာ ဦးေႏွာက္ ထုတ္လွန္းရမယ္ ။
မနက္ေစာေစာ ကဗ်ာသစ္ရင္း မ်က္ႏွာေရးရမယ္ ။
မနက္ေစာေစာ အစာထရွာရင္း ဟိုဟိုသည္သည္ ပ်ံသန္းရမယ္ ။
ဒီေန႔ မနက္ေစာေစာ ၊ ငါ့ကိုယ္ငါ ျပန္နားခိုဖို႔
သားညွီေစာ္ နံေနတဲ့ ငါ့အတၱေတြ ၊ ျပန္စားသံုးရမယ္ ။

ဆူးခက္မင္း
24.2.2010
1 : 22 PM

ကမာၻပ်က္၍ / ျပတ္ေရြ ႔ေၾကာင္းမ်ားျဖင့္ / ကမာၻပ်က္ျခင္း

ဒီေန႔ ကမာၻပ်က္တယ္ ..
ေတာမီးေလာင္သလိုမ်ိဳး .. စကားလံုးေတြ
အျပိဳင္းအရိုင္း .. ကိုယ့္ ဆီ တိုး၀င္လာၾက .. ။
သူမ ပုတ္ခ်ခဲ့တဲ့ ႏွင္းဆီ၀ါ၀ါေလးမွာ ..
ကိုယ့္ ၀င္သက္ထြက္သက္ေတြ ..
၉၉ ရာႏႈန္း .. ပါသြားတယ္ ။
ဒီေန႔ ကမာၻပ်က္ေၾကာင္း ..
ေသခ်ာေအာင္ .. ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဆြဲဆိတ္ၾကည့္မိတယ္ ။
ၾကိဳးမိန္႔ေပးသံေတြ ၾကားတယ္ .. ။
ေလတိုးသံေတြ ၾကားတယ္ .. ။
ေခါင္းငိုက္စိုက္က်သြားတဲ့ ညေနခင္းေလး ..
ကိုယ့္ အိတ္ကပ္ထဲမွာ ခပ္ႏြမ္းႏြမ္း ျပံဳး လို႔ .. ။
ဒီေန႔ ကမာၻပ်က္ေၾကာင္း ..
ေႏြေန႔လည္ခင္းက ပူစပ္ပူေလာင္ ေထာက္ခံတယ္ ... ။
ဒီေန႔ ကမာၻပ်က္ပါမယ္ ရွင္ .. လို႔ ..
ေရဒီယိုက ေၾကျငာခဲ့သလား .. ?
နားေထာင္လိုက္ရသူမ်ား .. ဆိတ္ျငိမ္ေပးပါ .. ။
စိတ္ျငိမ္ေဆး ေသာက္ဖို႔ လိုေနျပီ ထင္တယ္ .. ။
ကမာၻပ်က္ျပီးတဲ့ေနာက္ ..
လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး အရင္လို ေကာင္းပါ့မလား .. ။
ကဗ်ာေတြ အရင္လို ေရးႏိုင္ပါဦးမလား .. ။
စီးကရက္ မီးခိုးေငြ ႔ေတြထဲ အရင္လို ရွာႏိုင္ပါဦးမလား .. ။
မ်က္ရည္စိုေနတဲ့ မိုးေတြ ရယ္ .. ၊
မိုးေရစိုေနတဲ့ ျမက္ေတြရယ္ .. ၊ အရင္လို ရွိပါဦးမလား ... ။
စမ္းေခ်ာင္းထဲ အရင္လို လမ္းေလွ်ာက္ႏိုင္ပါဦးမလား .. ။
လား ၊ လား ၊ လား ၊ လား ။
`လား´ ေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ ငိုင္ေနစဥ္မွာပဲ ..
ကိုယ့္ ႏွင္းဆီ၀ါေလး `ဖတ္´ ခနဲ ..
ပုတ္ခ်ခံလိုက္ရတယ္ .. ။
ဒီေန႔ ကမာၻပ်က္ေၾကာင္း နိမိတ္ပံုေတြ ေပၚထြန္းခဲ့သလား ။
ကမာၻပ်က္ေနခ်ိန္ ...
တစံုတေယာက္ .. ေခါင္းစြပ္အကၤ် ီအနက္ေရာင္ေလး၀တ္ျပီး
အိပ္ေပ်ာ္ေနမလား ... ။
တစံုတေယာက္ .. စာေမးပြဲနီးလို႔ စာေတြပဲ ဖိက်က္ေနမလား ။
ကမာၻပ်က္တဲ့အေၾကာင္း သတင္းေပးဖို႔
သူမ ဖုန္းနံပတ္ ကိုယ့္ဆီမွာ မရွိဘူး ။
ကိုယ့္ ဘီရိုအံဆြဲထဲက ဂ်ယ္လီေလး ..
ကမာၻပ်က္တဲ့ထဲ ပါသြားမလား .. ။
သူမ မိုးေပးခဲ့တဲ့ ကိုယ့္အိမ္ေလးမွာ
ခရမ္းေရာင္ သက္တန္႔ေတြ ပြင့္ေနမွာပါ .. ။
ၾကယ္ျမင္ လျမင္ .. ပ်က္ေနတဲ့ ကမာၻမွာ
ကိုယ့္ အခန္းစုတ္ထဲက တစ္ျခမ္းျပတ္ ၾကယ္ေလးေတြ
သတိရတိုင္း ထထ လင္းေနတုန္းပဲ ။
ဒီေန႔ ကမာၻပ်က္ေၾကာင္း ေသခ်ာေအာင္ ..
ကိုယ့့္္ကမာၻကို ကိုယ္တိုင္္ ျပန္ဖ်က္ၾကည့္မိတယ္ .. ။

မိခ်မ္းမြန္ ဖတ္ဖို႔ (၂) ( သို႔ ) ေသတမ္းစာ အမွတ္ ( ၂၀၁၀ )

မ်က္ရည္ေတြလည္း မေျခာက္ေသးဘူး ။

မ်က္ႏွာထက္တြင္ စီးဆင္းသြားေသာ ျမစ္တစ္စင္း ။

ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုးနဲ႔ ၊ မသုတ္ပဲ ထားလိုက္တယ္ မိခ်မ္းမြန္ ။

ရာသီဥတုက တစ္လွည့္စီ ။

ေႏြရယ္ ၊ ေဆာင္းရယ္ ။

ျပီးေတာ့ ၊ ေဆာင္းရယ္ ၊ ေႏြရယ္ ။

မိုးဆိုတဲ့ ရာသီ ၊ ခရီးသြားဟန္လႊဲေတာင္ မပါေစနဲ႔ ။

မိုးေတြ ရြာတိုင္း ၊ မ်က္၀န္း "စို" တယ္ ။




မငိုပါနဲ႔လား .... တဲ့ ။

မငိုခ်င္ပါဘူး မိခ်မ္းမြန္ရယ္ ။

ငါ မငိုခ်င္ပါဘူးကြယ္ ။

ေဟာ ... ။

မငိုဘူး ေျပာေနရင္း ၊ စို႔တက္လာတဲ့

မ်က္ရည္စေတြ ။

ငါ့ကိုယ္ငါ မုန္းတယ္ ။

ငါ့ မ်က္ရည္ေတြကိုလည္း ငါ မုန္းတယ္ ။

ေက်းဇူးျပဳျပီး ၊ ငါ့ကို ေသမိန္႔ခ်ပါ ။

ေက်းဇူးျပဳျပီး ၊ ငါ့ လည္ပင္းကို ၾကိဳးကြင္းစြပ္ပါ ။

နင့္လက္ကေလး တစ္ခ်က္ အ၀င့္မွာပဲ ။

ေမာင္းခလုတ္တံကို ေသြးေအးေအး နဲ႔ ျဖဳတ္ခ်လိုက္ပါ မိခ်မ္းမြန္ ။




ငါ့ စ်ာပနမွာ

stitch အရုပ္နဲ႔အတူ ေျမခ်ပါ ။

baby pooh ေလး ငိုေၾကြးေနပါေစ မိခ်မ္းမြန္ ။

တစ္ဖက္ကမ္းကို နင္ကိုယ္တိုင္ ေခါက္ေပးခဲ့တဲ့

စကၠဴေလွနဲ႔ ငါကူးပါရေစ ။

ငါ့ပါးစပ္ထဲ တစ္မတ္ေစ့ မထည့္ပါနဲ႔ ။

ကူးတို႔ခ အျဖစ္ ၊ ဂ်ယ္လီေလး ယူသြားမယ္ မိခ်မ္းမြန္ ။

ေၾကးစည္သံ / ေရအိုး ၊ ၾကား / ကြဲ ... အျပီး ။



အ .... ရ ာ ... အ ာ း .. လ ံ ု း ....

ခ ် ဳ ပ ္ .... ျ င ိ မ ္ း ... ... ... သ ြ ာ း .... ... ..

........................................................................................ ။ ။