ကတ္ေၾကးတစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ တိခနဲ ျဖတ္ခ်လိုက္သလို .. ျပတ္ သား မႈ

ရုပ္တရားေတြဟာ ရုပ္၀တၳဳေစာ္ နံေနျပီး ၊ နာမ္တရားေတြက နံေစာ္ေနတယ္
ျပန္ေခၚေနတယ္ ၊ ေသျခင္းတရားက အိပ္မက္ထဲထိ လာလာျပီး ျပဲျပျပဴးျပ
နင္လုပ္ခ်င္တိုင္းလုပ္ေနရေအာင္ နင္က ပုခံုးေပၚ ၾကယ္ပြင့္ေတြ တင္ထားသလား ၊
ငါ့ပုခံုးမွာေတာ့ လွည္းက်ိဳးရာ အထပ္ထပ္ တျဖတ္ျဖတ္ ျပန္ျမင္ေယာင္လာ
တဲ့ အတိတ္ေဟာင္းမွာ စိတ္မေကာင္းစရာေတြ ပံု လို႔ ၊ အရင္စိတ္နဲ႔သာဆို
ျဗင္းျပီးသားပဲ ကိုယ့္လူ သူ႕လူ ခြဲျခားမေနပါနဲ႔ ၊ တြဲထားမေနပါနဲ႔ ၊ လက္ေတြ
ဟာ ဘယ္လိုမွ မခိုင္ျမဲေတာ့ဘူး ၊ ကိုင္ဆြဲထားတဲ့လက္ေတြ ယိုင္လဲသြားရင္ေတာင္
ဒိုင္ပဲ စားမွာ ၊ ေဟး ေဟး းးးးးးးး ေဟး းးးးးးးးးးးးး အဲ့ဒီလို ကိုယ္ အက်ယ္ၾကီး ကား
ခနဲ ျပဳတ္က်သြားတဲ့ ေခ်ာက္နက္ၾကီး ၊ မာရီယာနာ ဆိုလား ဘာဆိုလား ေခ်ာက္
နက္ၾကီး ၊ နတ္ၾကီးပါတယ္ ဆိုတဲ့ ေခ်ာက္နက္ၾကီး ၊ ေခ်ာက္ဆိုျပီး အသံျမည္သြားတဲ့
ပန္းသီးေလး ၊ ခါးလိုက္တာ ေမေမရယ္ ၊ ရာသီဥတုက အရွင္လတ္လတ္ သျဂၤဳ ိဟ္ခံ
ေနရသလိုမ်ိဳး ၊ နကၡတ္နဲ႔ ပါ၀ါ အက် လြဲတဲ့ ေကာင္းကင္မွာ ကိုယ္ဟာ အမည္မေဖာ္
လိုသူ သက္တန္႔ ၊ ေရာင္စဥ္ခုနစ္သြယ္ဟာ သီတာခုနစ္တန္ ျခားထားသလိုမ်ိဳး ၊
ေ၀း းးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး လြန္းတယ္





ဧျပီ ၂၇ ၊ ၂၀၁၂ ။

ထရပ္ကားေပၚက အက္ေဆးမ်ား (၁)

(၁)



ကၽြန္ေတာ္ပင္လယ္ဆီကို သြားေနတယ္ ။

ပင္လယ္ဆိုတာအလံုးၾကီးလား အျပားၾကီးလား ၊

ေမာ္ေတာ္ကားလို ဘီးေလးဘီးနဲ႔လား ၊ ေအးခ်မ္းမြန္လို

သြားတက္ေလးပါလား ၊ ကၽြန္ေတာ္ မသိဘူး ။ ကၽြန္ေတာ္

ပင္လယ္ဆီကို သြားေနတယ္ ။ ပင္လယ္ဆိုတာ ဘယ္အရပ္

ဘယ္ဌာနမွာ ရွိမွန္း ကၽြန္ေတာ္ မသိဘူး ။ ပင္လယ္ဆီသြားဖို႔

လမ္းညႊန္ေျမပံုလည္းမပါဘူး ။ ကၽြန္ေတာ့္ သိမႈထဲမွာ ရွိေနတာ

တစ္ခုက ၊ ကၽြန္ေတာ္ ပင္လယ္ဆီ အေရာက္သြားဖို႔ပဲ ။ ပင္လယ္ရဲ႕

သေဘာ သဘာဝ ၊ ပင္လယ္ရဲ႕ အႏွစ္သာရ ၊ ပင္လယ္ရဲ႕ ျဖစ္စဥ္ ၊

ကၽြန္ေတာ္ ဘာဆို ဘာမွမသိဘူး ။ ဒီလိုဆိုေတာ့  ကၽြန္ေတာ္

ပင္လယ္ဆီ သြားေနတယ္ ဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို႔က မယံုၾကည္ႏိုင္ဘဲ

ျဖစ္လိမ့္ဦးမယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ ရဲရဲဝံ့ဝံ့ ေျပာႏိုင္တာ တစ္ခုက

ကၽြန္ေတာ္ ပင္လယ္ဆီသြားေနတယ္ ။



“ပင္လယ္ကို မျမင္ဖူးခင္ကတည္းက

ပင္လယ္ကို ခ်စ္ခဲ့တယ္

က်ဳပ္လား . . . အခု ပင္လယ္ဆီ သြားေနတာပါ”

(ကႏာၱရသား - ေနမ်ိဳး)







(၂)



သူ သစ္သီးေလး တစ္လံုးကို ခြဲလိုက္တယ္ ။ သစ္သီးေလးထဲက

သစ္ေစ့ေလးထြက္လာတယ္ ။ သူ ကေလးပီပီ  သစ္ေစ့ကေလးကို

လက္နဲ႔ ေတာက္ထုတ္လိုက္တယ္ ။ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာ ၾကာတဲ့

အခါ သစ္ေစ့ကေလးဟာ သစ္ပင္ တစ္ပင္ျဖစ္သြားတယ္ ။ သူလည္း

အဘိုးအိုတစ္ေယာက္ျဖစ္သြားတယ္ ။ သစ္ပင္ရိပ္ေအာက္မွာ

ကေလးသူငယ္ေတြ ေဆာ့ကစားေနၾကတယ္ ။ သူတို႔ရဲ႕ မ်က္ႏွာမွာ

ျဖဴစင္ျခင္း အရိပ္အေယာင္ေတြျပည့္လို႕ ။ ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ အဲ့ဒီ

သစ္ေစ့ကေလးေတြဟာ သစ္ပင္ေတြ ျဖစ္လာမလားလို႔

သူေတြးမိတယ္ ။ သူ႕ရဲ႕လက္ထဲမွာ သစ္သီးတစ္လံုးရွိတယ္ ။



“ငါျမင္ေနရ

သစ္သီးထဲက သစ္ပင္ကေလး

အဲဒီသစ္ပင္ ေအာက္မွာ

ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ဟစ္ေအာ္ ေဆာ့ကစားေနၾက

ကေလးငယ္မ်ား”

(သစ္ပင္ေအာက္က ကေလးငယ္မ်ား - ေနမ်ိဳး)





(၃)



သူမ မနက္ ေလးနာရီ အတိမွာပဲ အိပ္ရာက ႏိုးလာတယ္ ၊

မ်က္လံုးေတြက က်င့္သားရေနတာေၾကာင့္ မနက္ေလးနာရီ

ဆိုတာနဲ႔ အိပ္ရာက ႏိုးေနတတ္တာ ႏွစ္ေပါင္းမနည္းေတာ့ ။

တစ္ကိုယ္ရည္ တစ္ကာယ သန္႔ရွင္းေရးကိစၥေတြ ျပဳအၿပီးမွာ

မ်က္ႏွာသစ္ဖို႔ အိမ္ေရွ႕ေရကျပင္ကို ထြက္လာခဲ့တယ္ ။ မ်က္ႏွာ

သစ္ရင္း သတိျပဳမိတာက သူမရဲ႕ ပါးျပင္ေပၚက ထင္ထင္ရွားရွား

အေရးအေၾကာင္းေတြ ။ သူမ အပ်ိဳတုန္းကမ်ား ဒီလို မဟုတ္ ၊

ညေနေရခပ္ဆင္းျပီေဟ့ ဆိုရင္ ကာလသားတစ္သိုက္

မ်က္ျဖဴဆိုက္ေလာက္ေအာင္ လိုက္ပိုးၾကတာ ခံခဲ့ရသူ ။

အင္းေလ . . . အသက္လည္း ၇၀ ေက်ာ္ေနမွပဲ ဟု ေတြးရင္း

ၿပံဳးမိသည္ ။ အဲဒီေနာက္ မၾကာခင္မွာ အ႐ုဏ္ဆြမ္းခံၾကြလာမယ့္

သံဃာေတာ္ေတြကို ေလာင္းလွဴဖို႔ အတြက္ ထမင္းတစ္အိုး

တည္ထားျပီး ၊ ဘုရားရွိခိုးရန္ အိမ္ေရွ႕ခန္းသို႔ ထြက္လာခဲ့တယ္ ။



“ဘုရားစင္ေရွ႕မွာ ပုဆစ္တုပ္

ႏႈတ္မွ တတြတ္တြတ္ ရြတ္ဆို

အဘြားအိုဟာ ဘုရားရွိခိုးစာေတြကို ေမ့ေပါ့

ဉာဏ္ထိုင္းေလေတာ့

ဘယ္ေတာ့မွ စ ၊ လယ္ ၊ ဆံုး ကို

မွန္ကန္စြာ မ႐ြတ္ဆိုႏိုင္ပါ

ဘုရားရွင္ ခြင့္လႊတ္ေတာ္မူပါ”

 (ငါ့အိမ္နားက အဘြားအို - ေနမ်ိဳး)







May, 2012

အျဖဴေရာင္ သုႆာန္မွာ စံပယ္ေတြ ေဖြးခနဲ ပြင့္

သူ႕တြင္ ေျမြျဖဴေလးတစ္ေကာင္ရွိသည္ ။ ထိုေျမြျဖဴေလးကို

စံပယ္ဟု အမည္ေပးထား၏ ။ ေျမြျဖဴေလးသည္ အထီးလား

အမလား ဆိုတာ သူမသိ ။ သူ႕တြင္ စံပယ္ဟု အမည္ရေသာ

ေျမြျဖဴေလးတစ္ေကာင္ရွိသည္ ။



သူ႔တြင္ စံပယ္ဟု အမည္ရေသာ ခ်စ္သူတစ္ေယာက္ရွိသည္ ။

ထို စံပယ္ဟူသည္႔ အမည္အား သူမ၏ ဖခင္မွ ေပးထားျခင္းျဖစ္၏ ။

သူမ၏ ဖခင္က စံပယ္ဟူေသာ အမည္ကိုေပးေသာေၾကာင့္ ၊ သူမက

စံပယ္ဟူေသာ အမည္ကို ယူလိုက္ရ၏ ။ မဂၤလာတရားေတာ္ႏွင့္

ညီ၊ မညီေတာ့ မသိ ။ သူမ၏ဖခင္တြင္ စံပယ္ဟု အမည္ရေသာ

ေျမြျဖဴတစ္ေကာင္ မရွိေခ် ။



စံပယ္သည္ အလြန္တရာမွပင္ ပါးနပ္လွ၏ ။ သူ႔ကိုေတြ႕သည့္အခါတိုင္းတြင္

လွ်ာကေလးထုတ္ျပ၍ ႏႈတ္ဆက္တတ္ေလသည္။ စံပယ္သည္ ညအိပ္ခါနီးတြင္

မ်က္ႏွာျပင္တစ္ခုလံုးကို သနပ္ခါးအျပည့္လူးတတ္၏ ။ စံပယ္သည္ အိပ္စက္ေန

ေသာအခါတြင္ သူမဟုတ္သည့္အလား မွန္ေဘာင္ထဲတြင္ ျငိမ္သက္စြာ အိပ္ေန

တတ္သည္ ။ စံပယ္သည္ တစ္ခါတရံတြင္ ဘီယာေသာက္တတ္၏ ။ မူးသြားေသာ

အခါ ဟိုရစ္ဒီရစ္ျဖင့္ ျပႆနာရွာတတ္ေလသည္ ။ စံပယ္အၾကိဳက္ဆံုးေသာ

အစားအစာမွာ ဖားေကာင္ငယ္ကေလးမ်ားျဖစ္သည္ ။ စံပယ္သည္ မိုးျခိမ္းသံကို

ေၾကာက္၏ ။ ေၾကာင္ကိုေၾကာက္၏ ။ စံပယ္သည္ ေရာ့ခ္ဂီတကို ႏွစ္သက္၏ ။

ပုေလြသံကို ႏွစ္သက္၏ ။



သူသည္ စံပယ့္ကို ေခါင္းေလွ်ာ္ေပးရ၏ ။ သူသည္ စံပယ့္ကို ေရခ်ိဳးေပးရ၏ ။

စံပယ္ေနမေကာင္းျဖစ္လွ်င္ သူျပဳစုရသည္ ။ စံပယ္ အေရခံြလဲလွ်င္ သူဂ႐ုစိုက္

ရသည္ ။ သူသည္ စံပယ့္ ဘဝျဖစ္၏ ။ စံပယ္သည္ သူ႕ဘဝ ျဖစ္၏ ။ သူသည္

လူေယာက်္ားတစ္ေယာက္ျဖစ္၏ ။ စံပယ္သည္ လူမိန္းမတစ္ေယာက္ျဖစ္၏ ။

စံပယ္သည္ ေျမြျဖဴတစ္ေကာင္ျဖစ္၏ ။



တစ္ေန႔တြင္ သူအားေပးေသာ မန္ခ်က္စတာယူႏိုက္တက္အသင္း ပရီးမီးယားလိဂ္

ဖလားရရွိသြားသည္ ။ တစ္ေန႔တြင္ သူခ်စ္ေသာ စံပယ္ေသဆံုးသြားသည္ ။ သူ စံပယ့္အား

ေကာင္းမြန္စြာ သၿဂၤဳ ိလ္ခဲ့၏ ။ စံပယ့္ စ်ာပနပြဲတြင္ ဖဲဝိုင္းမပါ ။ ရက္လည္မပါ ။ မည္သည့္

ေဆြမ်ိဳးအသိုင္းအဝိုင္းမွ မပါ ။ စံပယ့္စ်ာပနအား သူႏွင့္ စံပယ္ ႏွစ္ေယာက္တည္း

က်င္းပခဲ့သည္ ။ စံပယ့္စ်ာပန အျပီး တစ္လခန္႔အၾကာတြင္ စံပယ္ေသဆံုးသြား၏ ။

သူ႕ဘဝထဲမွ စံပယ္ဟူသည့္ အမည္နာမ လြင့္စင္ထြက္ေျပးသြားသည္ ။ စံပယ္ မၾကား

ႏိုင္ေတာ့ ။ သူ႔ေအာ္သံမ်ားအား စံပယ္လံုးဝမၾကားႏိုင္ေတာ့ ။  စံပယ္ေသဆံုးျပီး

တစ္လခန္႔အၾကာတြင္ စံပယ္ေသဆံုးသြားခဲ့သည္ ။



သူသည္ လူေယာက်္ားတစ္ေယာက္ျဖစ္၏။

စံပယ္သည္ လူမိန္းမ တစ္ေယာက္ျဖစ္၏။

စံပယ္သည္ ေျမြျဖဴတစ္ေကာင္ျဖစ္၏။

သူသည္ ေျမြျဖဴတစ္ေကာင္ျဖစ္၏။



စံပယ္ေသဆံုးျပီး တစ္လခန္႔အၾကာတြင္ စံပယ္ေသဆံုးသြားခဲ့သည္ ။

ထို႔ေနာက္ တစ္လခန္႔အၾကာတြင္ သူေသဆံုးသြားခဲ့သည္ ။

သူသည္ သူ႕ကိုယ္သူ ေျမြျဖဴတစ္ေကာင္ဟု ထင္ေနေသာ

လူေယာက်္ားတစ္ဦးျဖစ္သည္ ။ သူသည္ သူ႔ကိုယ္သူ လူေယာက္်ား

တစ္ဦးဟု ထင္ေနေသာ ေျမြျဖဴတစ္ေကာင္ျဖစ္သည္ ။







May , 2012