ကၽြန္ေတာ္ သူ႕ကို အနာဂတ္မွာ သိခဲ့တယ္ ။ ခင္ဗ်ား ဘာေတြးေနမလဲဆိုတာ
ကၽြန္ေတာ္သိတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ သူ႕ကိုလည္း အဲ့ဒီလိုပဲ ေျပာခဲ့တယ္ ။
မင္း ဘယ္ကလာတာလဲ လို႔ ကၽြန္ေတာ္ သူ႕ကို ေမးခဲ့တယ္ ။
အနာဂတ္ကလာတာပါ လို႔ သူျပန္ေျပာခဲ့တယ္ ။ သူ႕ရဲ႕ မူလဇစ္ျမစ္ဟာ သူနဲ႔
အလြန္ေ၀းကြာျပီး ၊ အခုလက္ရွိ ပစၥဳပၸန္နဲ႔ အဆက္အစပ္ သိပ္မရွိလွဘူး ။
သူက ကၽြန္ေတာ္တို႔အေၾကာင္း ဘာမွ သိပ္မသိဘူး ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ လူေနမႈစနစ္နဲ႔
သိပ္မရင္းႏွီးဘူး ။ သူေျပာျပသေလာက္ေတာ့ အနာဂတ္ကာလမွာ ဘာကိုမွ
တရားေသ ဆုပ္ကိုင္ထားလို႔ မရဘူး ။ အလုပ္နဲ႔ လက္ မျပတ္ဘဲ လုပ္ေနရမယ္ ။
ျငင္းခံုရန္ျဖစ္ရမႈေတြ ပိုမ်ားလာမယ္ ။ သူ အနာဂတ္ကေန ပစၥဳပၸန္ကို လာခဲ့ရတဲ့
အေၾကာင္းရင္းက သူ အရမ္းခ်မ္းသာခ်င္တယ္ ။ ဘယ္ေလာက္အထိလဲဆိုရင္
ဘာအလုပ္မွမလုပ္ဘဲ အျမန္ဆံုး ခ်မ္းသာခ်င္တာမ်ိဳး ။ အခုဆိုရင္
သူျဖစ္ခ်င္တဲ့ဆႏၵေတြ ျဖစ္လာခဲ့ျပီ ။ သူဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အခ်ိန္ေတြကို
ေငြပံုေပးျပီး ၀ယ္ခဲ့တယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္သူ႕ကိုေျပာခဲ့ပါတယ္ ။
အဲ့ဒါဟာ အရမ္းကို ေခတ္ေနာက္ျပန္ဆြဲလြန္းေနရာမက်ဘူးလား သူငယ္ခ်င္း လို႔ ။
ဒါေတြအားလံုးက သူရခဲ့တဲ့ အၾကံအတိုင္းပဲ လို႔ သူျပန္ေျဖတယ္ ။ သူ ရခဲ့တဲ့
အၾကံေတြအားလံုးနီးပါးက မိုက္ကယ္ ေဂ် ေဖာက္စ္ ဆီက လာတယ္ လို႔
သူ႕အေျပာအရ သိခဲ့ရတယ္ ။ မိုက္ကယ္ ေဂ် ေဖာက္စ္ ဆိုတာ ဘယ္သူလဲလို႔
ကၽြန္ေတာ္ မသိသလို သူလည္း သိလိမ့္မယ္ မထင္ဘူး ။
အခ်ိန္ရဲ႕ ဆက္လက္စီးဆင္းမႈသေဘာတရားကို ေျပာျပဖို႔ သူ႕ကို ကၽြန္ေတာ္
ေတာင္းဆိုခဲ့တယ္ ။ သူ ဘာမွမသိဘူး ၊ သူ႕မွာ ေျဖစရာ အေျဖမရွိဘူး ဆိုတာနဲ႔တင္
ကၽြန္ေတာ္ ေက်နပ္ပစ္လိုက္ရတယ္ ။ သူက အရမ္းဥာဏ္ေကာင္းတာေတာ့လည္း
မဟုတ္ဘူး ။ ေျပာရရင္ သူ႕မွာ အရမ္းရိုးရွင္းတဲ့ အေတြးပဲ ရွိတယ္ ။ တစ္ေန႔တစ္ေန႔
ဘာအလုပ္မွ မလုပ္ဘဲ ေနခ်င္တာရယ္ ၊ ပိုက္ဆံေတြ မ်ားသထက္မ်ားေအာင္
လိုခ်င္တာရယ္ ။ ရိုးရိုးရွင္းရွင္းေလးပါပဲ သူ႕အေတြးက ။ အဲ့ဒီအခ်က္ကေတာ့
သူနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ တိုက္ဆိုင္မႈတစ္ရပ္အေနနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ၾကားမွာ ျဖစ္ခဲ့တယ္ ။
အခ်ိန္ယႏၱရားဟာ ဘယ္လိုအလုပ္လုပ္တယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္း ၊
အခ်ိန္ရဲ႕ ဆက္လက္စီးဆင္းမႈ သေဘာတရားအေၾကာင္း စတာေတြကို
ေဆြးေႏြးဖို႔ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ၾကားမွာ မျဖစ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး ။
သူကိုယ္တိုင္ လံုး၀ မသိသလို ၊ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ေျခေျချမစ္ျမစ္ မသိတဲ့
အေၾကာင္းအရာေတြ ျဖစ္ေနလို႔ပဲ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ထက္ ပိုျပီး ဥာဏ္ေကာင္းတဲ့သူေတြ
အနာဂတ္ကာလမွာ ရွိေကာင္း ရွိႏိုင္ပါလိမ့္မယ္ ။ ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီလူေတြဟာ
ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ပစၥဳပၸန္ကို ျပန္မလာေတာ့တာ ေတာ္ေတာ္ကို စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းတဲ့
ကံဆိုးမႈတစ္ရပ္ပဲ ။
သူပိုင္ဆိုင္တဲ့ ေငြေၾကးေတြဟာ သူနဲ႔ အတူတကြ ရွိမေနဘူး ။ အကယ္၍ ကၽြန္ေတာ္သာ
သူ႕ဆီက ပမာဏေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရွိတဲ့ ေငြေၾကးတစ္ရပ္ ေခ်းခဲ့မယ္ဆိုရင္
သူပိုင္ဆိုင္တဲ့ ေလာင္းကစားရံုတစ္ခုကို လက္ညွိဳးထိုးျပီး ကၽြန္ေတာ့္ကို
ေပးပစ္လိုက္မယ္ ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ သိေနတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ကလည္း
ေလာင္းကစားထက္ ပိုျပီး အေရးပါတဲ့ အရာေတြကို လက္ခံရရွိျပီးသားဆိုေတာ့
ကၽြန္ေတာ္ ျငင္းဆိုပစ္လိုက္မွာ ေသခ်ာေနတယ္ ။ သူကလည္း ကၽြန္ေတာ္ ျငင္းမယ္ဆိုတာ
သိျပီးသား ျဖစ္ေနမယ့္အတြက္ ရရွိလာမယ့္ အက်ိဳးအျမတ္ေတြကို တြက္ခ်က္ျပထားတဲ့
ဘ႑ာရွင္းတမ္းတစ္ေစာင္ ကၽြန္ေတာ့္ စာတိုက္ပံုးထဲ လာထည့္ထားမယ္ ဆိုတာ ေသခ်ာေနတာပါပဲ ။
ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ ထပ္မံျငင္းဆိုဦးမယ္ဆိုတာလည္း သူက သိေနဦးမွာပါပဲ ။ ရလာမယ့္
အက်ိဳးအျမတ္ေတြဟာ ကၽြန္ေတာ့္ ဘ၀တစ္ခုလံုး ေျပာင္းလဲသြားေလာက္ေအာင္ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔
သူ ထပ္ျပီး တိုက္တြန္းလိမ့္ဦးမယ္ ။ သူလိုခ်င္တာ ဘာလဲ ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ သိေနတယ္ ။
သူလိုခ်င္တာ ကၽြန္ေတာ္ပိုင္ဆိုင္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အခ်ိန္ေတြကိုပဲ ။ ကၽြန္ေတာ္ပိုင္ဆိုင္သမွ်
အခ်ိန္ေတြအားလံုးကို သူ႕အတြက္ ေပးလိုက္ျခင္းအားျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ေရာ သူပါ
လက္ရွိထက္ပိုျပီး အမ်ားၾကီး ခ်မ္းသာသြားႏိုင္မယ္လို႔ သူ ေသခ်ာေနတယ္ ။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ၾကားမွာရွိတဲ့ သေဘာမတူညီမႈေတြအားလံုးကို
ေျခဖ်က္ပစ္လိုက္ႏိုင္ခဲ့တယ္ ။ ျပီးခဲ့တဲ့ တနဂၤေႏြေန႔က ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္
အၾကီးအက်ယ္ ပြေပါက္တိုးခဲ့ၾကတယ္ ။ အရမ္းလည္း စိတ္လႈပ္ရွားခဲ့ရတယ္ ။
မၾကံဳဖူးေလာက္ေအာင္ တုန္လႈပ္သြားခဲ့ရတဲ့အထိပဲ ။ အဲ့ဒီညမွာပဲ
ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈအတြက္ အၾကီးအက်ယ္ေအာင္ပြဲခံခဲ့ၾကတယ္ ။
ေနာက္တစ္ေန႔မွာေတာ့ အတိတ္ကနဲ႔ မတူညီေတာ့တဲ့ ဘ၀သစ္တစ္ခုကို
ကၽြန္ေတာ္တို႔ တည္ေဆာက္ခဲ့ၾကတယ္ ။ ကဲ .. အရာအားလံုး ျပီးဆံုးသြားျပီ လို႔
ခင္ဗ်ား ထင္ေနတာလား ။ ဘ၀တစ္ခုရဲ႕ နိဒါန္းဆိုေပမယ့္ နိဂံုးလည္း
ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္သြားႏိုင္တာပဲေလ ။ ဒါကို ခင္ဗ်ား ေမ့မထားဖို႔ လိုတယ္ ။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ တျခားလုပ္ငန္းတစ္ခုမွာ ရွိသမွ် ေငြေၾကးေတြ ပံုေအာျပီး
အစျပဳခဲ့ၾကတယ္ ။ ကံမလိုက္ခ်င္ဘူးလို႔ပဲ ေျပာရမလား ။
ခြက္ခြက္လန္ေအာင္ ရံႈးခဲ့တယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ က်ဆံုးခ်ိန္ ေရာက္ခဲ့ျပီ ။
လက္ထဲမွာ ျခဴးတစ္ျပားမွ မရွိေတာ့ေလာက္ေအာင္ေတာ့လည္း မဟုတ္ေပမယ့္ ၊
ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ ရွိတဲ့ ေငြေၾကးပမာဏက ဘာမွဆက္ျပီးလုပ္လို႔မရေတာ့ေလာက္ေအာင္
အထိနာခဲ့ၾကတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းလည္း အရမ္းကို စိတ္ဓာတ္က်သြားခဲ့တယ္ ။
"သူ ပစၥဳပၸန္ကို ျပန္မလာဘဲ အနာဂတ္မွာပဲ ေနခဲ့သင့္တယ္" လို႔
ထုတ္ေဖာ္ျငီးျငဴရေလာက္ေအာင္ပဲ ။
အဲ့ဒီေနာက္မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ကိုယ့္ရဲ႕ မူလလုပ္ငန္း (သူနဲ႔ မဆံုခင္ကအထိ
လုပ္ခဲ့တဲ့) ကိုပဲ ျပန္လုပ္ခဲ့တယ္ ။ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ၊ ေအးေအးေဆးေဆးနဲ႔ပဲေပါ့ ။
သူကေတာ့ အိမ္မွာပဲ အျမဲက်န္ေနခဲ့ျပီး ၊ သူ႕မွာ တစ္ေန႔တစ္ျခား မ်ားျပားလာတာဆိုလို႔
စိတ္ဓာတ္က်ျခင္းေတြပဲ ျဖစ္တယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ သူ႕အတြက္ စိတ္ပူရပါတယ္ ။
သူ႕အေနနဲ႔ အနာဂတ္မွာပဲ ေနသင့္တယ္လို႔လည္း ထင္ျမင္လာမိတယ္ ။
ကၽြန္ေတာ္ သတိမထားလိုက္မိတဲ့ အခ်က္တစ္ခ်က္ကို သူလုပ္ခဲ့တယ္ ။
အဲ့ဒါဘာလဲ ဆိုေတာ့ သူ ဘဏ္တစ္ခုကို ေဖာက္ခဲ့တာပဲ ။ ေနာက္တစ္ေန႔မနက္ သတင္းစာ
ေခါင္းစီးပိုင္းမွာ ဘဏ္ေဖာက္ခံရျခင္းသတင္းဟာ အက်ယ္တ၀င့္ ပါ၀င္လာတယ္ ။
ရဲေတြရဲ႕ လိုက္လံဖမ္းဆီးျခင္းမွ လြတ္ေျမာက္ေအာင္ သူဟာ စက္ဘီးတစ္စီးကို
အသံုးျပဳခဲ့တယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါတယ္ ။ သူ လာခဲ့တဲ့ အနာဂတ္ ဆိုတဲ့ ကာလမွာ
ကားကို မသံုးၾကေတာ့ဘူး ထင္ပါရဲ႕ ။ ကံမေကာင္းစြာပဲ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းဟာ
ႏွစ္ရွည္လမ်ား ေထာင္ဒဏ္က်ခံခဲ့ရတယ္ ။
အခုလက္ရွိေရာက္ေနတဲ့ေနရာဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔အတြက္ အေကာင္းဆံုးပဲလို႔
ခင္ဗ်ား ေတြးေနမိျပီ မဟုတ္လား ။ ခင္ဗ်ားဟာ အခ်ိန္ကာလကို
ေျပာင္းလဲႏိုင္တဲ့လူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ပါလိမ့္မယ္ ။ ဒါေပမယ့္
ခင္ဗ်ားရဲ႕ လက္ရွိအခ်ိန္သာ ခင္ဗ်ားအတြက္ အသင့္ေတာ္ဆံုးဆိုတာ မေမ့ပါနဲ႔ ။
ကၽြန္ေတာ္သာ အခ်ိန္ကာလကို ေျပာင္းလဲႏိုင္တဲ့လူတစ္ေယာက္
ျဖစ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ ၊ ကၽြန္ေတာ္ ဘာလုပ္မယ္လို႔ ခင္ဗ်ားထင္သလဲ ။
ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ မသိသလို တျခား ဘယ္သူမွလည္း သိလိမ့္မွာ
မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ေသခ်ာပါတယ္ ။
(Jeppe Grünberger ၏ ၀တၳဳတိုအား မွီျငမ္းပါသည္)
ဆူ း ခ က္ မ င္ း
Thursday, March 29, 2012
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 မွတ္ခ်က္မ်ား:
Post a Comment