သေ၀ထိုး ခေကြး တ၀မ္းပူသတ္ ေ ခ တ္

ကိုယ့္ရဲ႕ အက်င့္စာရိတၱေကာင္းမြန္ေၾကာင္း ေထာက္ခံခိုင္းဖို႔ ရပ္ကြက္

လူၾကီးကို ငါးရာေပးရတဲ့ေခတ္ ။ ကိုယ္ကလည္း ရပ္ကြက္လူၾကီးဆီ

နာေရးရွိမွ သြားခ်င္တဲ့ေကာင္ ။ ေခတ္က ခပ္ခက္ခက္ ေခတ္ ။

ငါးရာတန္အက်င့္သိကၡာနဲ႔ လူျဖစ္ေနေၾကာင္း မဆီမဆိုင္သံေခ်ာင္းေခါက္ေနရ

တာ စိတ္ယားစရာ အေၾကာင္းအရင္းမရွိ အျမတ္မရွိ ထိုင္ေနရတာအပုိပဲ ။

ထသြားမွ က်ိဳးမွန္းသိတဲ့ေခတ္က မ်က္ခံုးေမႊးအတုနဲ႔ လႈပ္လို႔ကို မနိုင္ေတာ့ဘူး ။

တခ်ိဳ႕က သံလ်က္ ကိုင္ရရံုနဲ႔ ဘုရင္ျဖစ္ျပီလို႔ စိတ္ၾကီး၀င္ၾက ။ အလုပ္သမားေခါင္းက

လွမ္းေခၚေတာ့မွ နယ္လက္စ မဆလာကို ထားခဲ့ျပီး သံလ်က္ကိုင္ ေျပးၾက ။

ေခတ္ကိုက မဟုတ္တာကို အဟုတ္ထင္တဲ့ ေခတ္ ။

ရူးျပီ ။ စကားၾကီးစကားက်ယ္ေတြနဲ႔ ပါးစပ္ေပါက္ေတြထဲ ေခြ်းသံရြဲရြဲ

မာန္မၾကီးပါဘူး ခါးမသန္ပါဘူး ေတာင္ၾကီးကိုလဲ မျဖိဳပါဘူး ေမျမိဳ႕ကိုလဲ မျဖိဳပါဘူး

ျငင္းၾက ရင္းၾက ေျပးၾက လႊားၾက ေအာ္ၾက ဟစ္ၾက ေက်ာ္ၾက ခြၾက ရစ္ၾက ညစ္ၾက

အရသာစံုတဲ့ ေခတ္က လွ်ာထဲမွာ ျမက္ေပါက္လာတယ္

ေခတ္ကို ၀ယ္ပစ္လိုက္ ၊ ေခတ္ကို ေရာင္းစားလိုက္ ၊

ေခတ္ဟာ ေခတ္ကို ကိုင္တြယ္သူေတြလက္ထဲ ၊ ေခတ္အဆက္ဆက္ ယဥ္ေက်းမႈနိမ့္က် ၊

ေခတ္ဟာ ၾကာေလ ေသာက္သံုးမက်ေလ ျဖစ္လာတယ္ ။

ေခတ္ကို မိတၱဴကူးၾကည့္ေတာ့ မူရင္းနဲ႔ လြဲေနတယ္ လြဲလြဲေလးပဲေကာင္းပါတယ္

သီခ်င္းသံကို ဘုရားသခင္က ျပန္ရုတ္သိမ္းသြားျပီ အရုပ္ဆိုင္ထဲ လူၾကီးလူေကာင္းေတြ

ျပည့္နွက္ေနတဲ့ ေခတ္က ေခတ္ကို အလဲအထပ္ရိုက္လိုက္တယ္

ဘုရားေပးတဲ့ ေခတ္ လို႔ ကဗ်ာဆရာ ဇာတိ

( နာမည္ေနာက္တြင္ ကြင္းစကြင္းပိတ္ျဖင့္ မည္သည့္ျမိဳ႕နာမည္မွ မပါေသာ ဇာတိ )

ေရးခဲ့ဖူးတယ္ ။ ပုဇြန္ေတာင္ျမိဳ႕နယ္က ေခတ္ ၊ တာခ်ီလိတ္က ေခတ္ ၊

ေမတၱာညြန္႔ထဲက ေခတ္ ။ ေခတ္ဟာ ေခတ္အဆက္ဆက္ ဆက္ဆက္ျပီးေရြ႕ေနတဲ့ ေခတ္ ။

လက္ဖ်ံရိုးထဲကို ၀င္ကိုက္သြားတဲ့ေခတ္ဟာ ပါရီကို ေရြ႕ေန ေမာ္စကိုကို ေရြ႕ေန

လမ္းၾကိဳလမ္းၾကားထဲကုိ ေရြ႕ေန ဦးေနွာက္အၾကိဳအၾကားကို ေရြ႕ေန

ဆက္သြယ္မႈကြန္ယက္ေတြေပၚကို ေရြ႕ေန

ဟိုမွ သည္မွ အျပိဳင္းအရိုင္းလြတ္က်ေနတဲ့ မ်က္လံုးေတြဆီကို ေရြ႕ေနတယ္

ေခတ္ကို သိန္း (၇၀၀၀) ေက်ာ္ အကုန္ခံျပီး ပံုစံတူ ေဆာက္မယ္ ။

ေခတ္ကို ေခတ္ဆံုကေနပိတ္မယ္ ။ ေခတ္ဟာ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံေတြနဲ႔

အက်ိဳးတူ ပူးေပါင္းမယ္ ။ ေခတ္ဟာ တိုက္ပံု၀တ္ျပီး ေခါင္းေပါင္းေဆာင္းျပီး

ေခတ္ေတာ္ထဲမွာ ခပ္တည္တည္ ထိုင္ေနတယ္ ။ ေခတ္ေတြ အမ်ားၾကီးပဲ ။

သူ႕ေခတ္ထက္ ကိုယ့္ေခတ္က ပိုမ်ားတယ္ ။ ေခတ္က မ်က္ႏွာၾကီးရာ

ဟင္းခြက္ေမွာက္တဲ့ေခတ္ ။ အခ်က္အျခာက်ပါတယ္ ။ ေခတ္အေၾကာင္းေရးတဲ့

ကဗ်ာဆရာေခတ္ ဆိုေတာ့ ေခတ္ကဗ်ာဆရာေတြဟာ ေခတ္ကို ခလုပ္တိုက္

ဖားျပဳတ္ကိုက္ တရုတ္ရိုက္ခံရတာလဲေခတ္ သူ႔အရပ္နဲ႔ သူ႔ဇာတ္မွာေတာ့

လူစြမ္းေကာင္းဟာ ေခတ္ပဲ ။ ႏိုင္ငံတကာမွ ေခတ္မ်ား ပိုးစိုးပက္စက္ လာေရာက္ႏိုင္ဖို႔

အင္ထွာေနရွင္နယ္ ေခတ္ဆိပ္သစ္ၾကီးကို တည္ေဆာက္လို႔ျပီးပါျပီ ။

ငတ္တဲ့လူေတြလည္း ပိုးစိုးပက္စက္ ငတ္ေနၾကတဲ့ေခတ္ ။

ေခတ္ကို ေခတ္အတိုင္းပဲ ေခတ္ပ်က္ၾကီးထဲမွာ ထားခဲ့လိုက္ေတာ့ ေခတ္ ။





ဆူ း ခ က္ မ င္ း ၊ မ င္ း လု လ င္

27122011