ေသြးနဲ႔ေဆးတဲ့ ႏွစ္ေဟာင္း

ေသြးနဲ႔ေဆးတဲ့ ႏွစ္ေဟာင္း





ကားတစ္စီးနဲ႔ ကားတစ္စီးတိုက္မိ

ရာမွာ ၊ လမ္းက အျပစ္ျဖစ္ရသတဲ့လား ။

လမ္းေတြေဟာင္းေနျပီ ။

လမ္းေတြ ေဟာင္ ေန ျပီ ။

လမ္းေတြ ေဟာင္လို႔ ေခြးေတြ လိုက္ေဟာင္ၾက ။

ေႏြရာသီျပကၡဒိန္ထဲမွာ ေပါက္ကြဲသံ ပါတယ္ ။

ေသြးစက္တခ်ိဳ ႔ ပါတယ္ ။

မႏုႆအပိုင္းအစတခ်ိဳ ႔ ပါတယ္ ။

ဇာတ္တူသားစားသူေတြ ပါတယ္ ။

မ်က္ေတာင္တစ္ဆံုး ၾကည့္သူေတြ ပါတယ္ ။

ေရစိုေနတဲ့လမ္းေတြပါတယ္ ။

ေသြးစိုေနတဲ့လမ္းေတြပါတယ္ ။

ေရစိုေနတဲ့လူေတြပါတယ္ ။

မ်က္ရည္စိုေနတဲ့လူေတြပါတယ္ ။

ေတြ ႔ပါတယ္ ၊ ေတြ ႔ပါတယ္ ။

လူမဆန္မႈ တခ်ိဳ ႔ ။

ေလာက္ထြက္မႈ တခ်ိဳ ႔ ။

ေဖာက္ထြက္မႈ တခ်ိဳ ႔ ။

ေအာက္သက္သက္နဲ႔ ထီြခနဲ တစ္ခ်က္ ။

ရြံရွာစြာ ေထြးမိ ။

ျပန္မျမိဳေတာ့ပါဘူး ။ ေထြးျပီးမွေတာ့ ။

ျပန္ မ ျမိဳ ေတာ့ ပါ ဘူး ။

အစာခြံ ႔တိုင္း အျမီးနန္႔တဲ့ သတၱ၀ါေတြအတြက္

ဒီ တံေတြး ၊ သီးသန္႔ ေထြးပစ္လိုက္တယ္ ။

“ ထြီ ”

ထိုသတၱ၀ါမ်ားကို ရြံေၾကာင္းေျပာဖို႔ေတာင္

ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ရြံတယ္ ။

ေျမဇာပင္ေတြ ေသြးစြန္းခဲ့ရတဲ့ ပံုျပင္တစ္ပုဒ္ ။

ဧပရယ္လ္ ေလနဲ႔အတူ ေျပာျပရဦးမယ္ ။

“ ဟိုး ................. ေရွးေရွးတုန္းက ... ”



( ဆူးခက္မင္း )
24.4.2010

“ဒုတိယအၾကိမ္ ကမာၻပ်က္၍ ၊ ေနာက္ဆံုးအၾကိမ္ ကမာၻပ်က္ျခင္း”

“ဒုတိယအၾကိမ္ ကမာၻပ်က္၍ ၊ ေနာက္ဆံုးအၾကိမ္ ကမာၻပ်က္ျခင္း”




ဒီေန႔က ေသာၾကာေန႔ ဆိုေတာ့ ၊

ေသာၾကာျဂိဳဟ္ဆိုးေတြ ကပ္ျငိတယ္ ။

ေသာၾကာၾကယ္ကို ျမင္ေနရျပီးမွ

ေသာၾကာေန႔ ေရာက္ဖို႔ ေမွ်ာ္ေနရတာ ဆိုးတယ္ ။

ဒီေန႔က Black Day ဆိုေတာ့ ၊

အနက္နာ “နာ” တာေပါ့ ။

မဆန္းပါဘူး ။ အနက္ေရာင္အကၤ် ီ၀တ္သြားျပီ

ဆိုတည္းက ၊ က်ိန္းေသကို နာေတာ့မွာပဲေလ ။

ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သိေနတယ္ ။

မင္းကိုယ္မင္း သိေနတယ္ ။

ငါက မ်က္ရည္လြယ္တဲ့ေကာင္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး ။

ခလုတ္တိုက္ျပန္ျပီ ။

ေဆးလိပ္တစ္လိပ္ေလာက္ မီးညွိေပးၾကပါ ။

လမ္းေလွ်ာက္ရင္း ၊ လမ္းေလွ်ာက္ရင္ ေမာတယ္ ။

ငါ မွားတယ္ ။ ငါ မွားတယ္ ။ ငါ မွားတယ္ ။

ၾကယ္ ေတြ ေၾကြ လာ စမ္း ။

အိပ္မက္ေတြက ပုပ္ေစာ္နံေနတယ္ ။

ေလသာေဆာင္မွာ လ မသာဘူး ။

ငါက နိမိတ္ဆိုးနဲ႔ေကာင္ ဆိုေတာ့

ဒီလမ္းေတြက မခ်ိဳဘူးေလ ။

ဒီေန႔က ျပႆဒါး ဆိုေတာ့

ျပႆနာေတြက ဒုနဲ႔ေဒးနဲ႔ ၀င္တာေပါ့ ။

ပ်က္ကပ္ဆိုက္ျပီ ။ ပ်က္ကပ္ဆိုက္ျပီ ။ ပ်က္ကပ္ဆိုက္ျပီ ။

ငါ့ကို ေဆးလိပ္တစ္လိပ္လို မီးညွိေပးၾကပါ ။

ခဏေလာက္ ေနရာလဲၾကည့္မလား ။

ဘာ တတ္ ႏိုင္ မ လဲ ။

ဘာ မွ ကို မ တတ္ ႏိုင္ ေတာ့ ပါ ဘူး ။

ျပီး သြား ျပီ ဆို မွ ေတာ့ လည္း ၊

ျပီး သြား ျပီ ပဲ ေပါ့ ။

အေသာက မွတ္တိုင္ကို ခရီးစဥ္မွာ ဖ်က္ပစ္ေပးပါ ။

ခလုတ္တိုက္ျပန္ျပီ ။

ငါက နိမိတ္ဆိုးနဲ႔ေကာင္ ဆိုေတာ့

ေလသာေဆာင္မွာ လ မသာဘူးေလ ။

ငါမွန္တယ္ ။ ငါမွားတယ္ ။ ငါမွားတယ္ ။

ဒီေန႔က ျပႆဒါး ဆိုေတာ့

အနက္နာ “နာ” တယ္ ။

ဒီေန႔က Black Day ဆိုေတာ့

က်ိန္းေသ “နာ” တယ္ ။

ဒီေန႔က ေသာၾကာေန႔ ဆိုေတာ့

ယရစ္ နဲ႔ ေရးခ် ျပဳတ္ျပီး

ေသာက ေ၀တယ္ ။

ဒီေန႔က ...

ဒီေန႔က .....

ဒီေန႔က ဒီေန႔ ဆိုေတာ့

ပ်က္ ကပ္ ဆိုက္ တယ္ ............ ။ ။




ဆူးခက္မင္း
20.4.2010

“ ပံုျပင္ အစ ၊ ပံုျပင္အဆံုး ”

“ ပံုျပင္ အစ ၊ ပံုျပင္အဆံုး ”




အပိုင္းအစေတြကို ျပန္ေကာက္ ။

တစ္စစီ ဆြဲျဖည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ။

အိပ္မက္ေတြ ၊ အိပ္မက္ေတြ ။

ၾကယ္ေတြ ၊ ၾကယ္ေတြ ။

မိုးစက္ေတြ ၊ မိုးစက္ေတြ ။

တိမ္ေတြ ၊ တိမ္ေတြ ။

ဘာေတြလဲ ၊ ဘာေတြလဲ ။

ဘာေတြ ႔လဲ ၊ ဘာေတြ ႔လဲ ။

ခရမ္းႏုေရာင္ ၊ ဇာေဘာ္လီ ။

ခရမ္းႏုေရာင္ ၊ ေဆးလိပ္ေငြ ႔ ။

ခရမ္းႏုေရာင္ ၊ ေရသန္႔ဘူး ။

ခရမ္းႏုေရာင္ ၊ အဲကြန္းေလ သန္႔သန္႔ ။

ျမင္သမွ် ၊ ခရမ္းေရာင္ ၊ ခရမ္းႏုေရာင္ေတြ ။

တိမ္ေတြ ၊ တိမ္ေတြ ။

မိုးစက္ေတြ ၊ မိုးစက္ေတြ ။

ၾကယ္ေတြ ၊ ၾကယ္ေတြ ။

အိပ္မက္ေတြ ၊ အိပ္မက္ေတြ ။

ျမင္ျမင္သမွ် ၊ ခရမ္းေရာင္ေတြ ။

ဒီေန႔ ၊ ဒီလို ျဖစ္ရမယ္ ။

ျဖစ္ကိုျဖစ္ရမယ္လို႔ ပညတ္ျပီးျပီ ဆိုေတာ့လည္း ။

ဒီလိုပဲ ျဖစ္ၾကရေတာ့မွာေပါ့ ။

ကုတင္ေဘးက မ်က္မွန္တစ္လက္ ။

ဒါက သူမေပါ့ ။

အကၤ် ီျဖဴေပၚက ေသြးစြန္းကြက္ ။

ဒါက သူမေပါ့ ။

အိုက္စ္ဘယ္ရီက ေကာ္ဖီခြက္ ။

ဒါက သူမေပါ့ ။

ပုသိမ္ျမိဳ ႔က လူမသိ သူမသိ အနမ္းတစ္ပြင့္ ။

ဒါက သူမေပါ့ ။

ဒါေတြ အားလံုးက သူမ ျဖစ္တယ္ ။

ဒါ့အျပင္ ၊ မန္းျမိဳ ႔ရိုးေပၚမွာ ပြင့္တဲ့ပန္းကလည္း

သူမျဖစ္ေၾကာင္း ၊ သူမကို ေျပာမျပမိခဲ့ ။





....... အ နမ္း ........... တိမ္ ...............................
....... အိပ္ မက္ ......... ၾကယ္ .............................
............................ ပန္း ...... ေသြး .... ကြက္ ......
............................. မိုး ........ စက္ .................
................................................................
...... ေကာ္ ဖီ ..... မ်က္မွန္ ....... ခြက္ ....................




အားလံုး တစ္စစီ ဆြဲစုတ္ ။

တစ္စစီ ဆြဲျဖည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ..... ။





ဆူးခက္မင္း
18.4.2010

လူ ပီသေသာ လူ

လူ ပီသေသာ လူ


ငါသည္သာ ၾကြက္တစ္ေကာင္ျဖစ္၍
ငါသည္သာ တစ္ေကာင္ၾကြက္ျဖစ္ေၾကာင္း ။
ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ ရွင္းျပရရင္
အကုန္ ဆင္တူယိုးမွားေတြခ်ည္း ။

အမွားရိုးရိုးေလးက ရိုးရိုးသားသားေလး
မွားခဲ့ေၾကာင္း ။ ပုဒ္မနံပတ္ တပ္မရတဲ့
ျပစ္မႈ ၊ ကိုယ္တိုင္က်ဴးလြန္ခဲ့ေၾကာင္း ။
လြန္လြန္က်ဴးက်ဴး ၊ က်ိဳးက်ိဳးႏြံႏြံ ။
ခင္ဗ်ားေရွ႕ ၊ က်ဳပ္ ထြန္က်ဴးလိုက္တယ္ ။
လမ္းလို႔ သတ္မွတ္ထားတဲ့ လမ္းကို
ေလွ်ာက္ဖို႔ ။ လူေရွ႕သူေရွ႕ ေအာ္ၾကီးဟစ္က်ယ္
စကားမေျပာဖို႔ ။ မိန္းမတစ္ေယာက္ဟာ
မိန္းမက်င့္ ၊ မိန္းမၾကံနဲ႔
မိန္းမလိုသာ ေနဖို႔ ။
Black Day အေၾကာင္း ျပန္မေတြးမိဖို႔ ။
ဖို႔ ၊ ဖို႔ ၊ ဖို႔ ၊ ဖို႔ ၊ .................. ။
ေျမေဆြးေတြ နည္းနည္းထပ္ဖို႔ ။
ေပါင္ဒါေတြ နည္းနည္းထပ္ဖို႔ ။
ခင္ဗ်ားအျပစ္ေတြ ဖံုးဖို႔ ၊ ဖိဖို႔ ။
လူဆိုတာကေတာ့ ၊ လူပါပဲ ။
` ဠဴ ´ ဟု စာလံုးေပါင္းလိုက္သျဖင့္
အျမင္ခန္႔သြားသည္မွ တစ္ပါး
ၾကီးက်ယ္ခမ္းနားေသာ လူ ျဖစ္မသြားႏိုင္ ဟု
လမ္းေဘးအုတ္ခံုတြင္ ၊ ကြမ္း၀ါးရင္း
ေသးငယ္သိမ္ႏုပ္စြာ ေတြးမိ ။
ရွင္မဟာရဌသာရ မဟုတ္လို႔ ၊ ခရီးသြားေတာလား
မေရးႏိုင္သလို ။ ကိုညီထြဋ္ မဟုတ္လို႔
ခရီးသြားမီးခိုးတန္းမ်ား မဆိုႏိုင္ဘူး ။
ခရီးသြားမယ္ ။ ခရီးသြားမယ္ ။
ရထားနဲ႔ ၊ ကားနဲ႔ ၊ သေဘာၤနဲ႔ ၊ ေလယာဥ္ပ်ံနဲ႔ ။
အေဖနဲ႔ ၊ ေဘာ္ဒါနဲ႔ ၊ ေကာင္မေလးနဲ႔ ၊ ဟိုဟာနဲ႔ ၊ ဒီဟာနဲ႔ ။
ဟိုပစၥည္းနဲ႔ ၊ ဒီပစၥည္းနဲ႔ ၊ ဟိုအကၤ် ီနဲ႔ ၊ ဒီအကၤ် ီနဲ႔ ။
လက္မွတ္ေလး တစ္ခ်က္ေလာက္ ။
လက္ပတ္ေစာ္ နံတယ္ ။
ဟိုဘက္ နည္းနည္း တိုးေပးပါ ။
စကားသံ နည္းနည္း တိုးေပးပါ ။
အတိုးေပးပါလို႔ ေျပာထားတာ ၾကာျပီ ။
အတို႔ အထိေတြ ထပ္မလုပ္ပါနဲ႔ ။
ခုထိ လမ္းမဆံုးေသးဘူး ။
ခုထိ ခရီးမဆံုးေသးဘူး ။
ဒီခရီးကို ဒီလမ္းက သြားရင္ ဒီေနရာ ေရာက္မယ္ ။
ေသခ်ာတာေပါ့ ၊ ေသခ်ာတာေပါ့ ။
ေရဘူးနဲ႔ ထီး မပါ ၊ ေႏြအခါမွ သိ ။
ေႏြနာရင္ ဘယ္ေဆးလိမ္းရလဲ ။
မေသပါနဲ႔ဦး ၊ ေငြဆိုတာ မေသခင္သံုးရတာ ။
လူလိုသူလို ၊ လူအထင္ၾကီးခံရဖို႔ ။
ေငြဆိုတာ မေသခင္ ျဖဳန္းရတာ ။

ဆူးခက္မင္း
15.4.2010

အနက္ေရာင္စကားလံုးမ်ားရဲ ႔ အနက္ေရာင္ည

အနက္ေရာင္စကားလံုးမ်ားရဲ ႔ အနက္ေရာင္ည



ကၽြန္ေတာ္၏ အသက္ရွဴလမ္းေၾကာင္းစနစ္
ခ်ိဳ ႔ ယြင္း ေန ပါ သ ျဖင့္ .. ၊
သူမ အသံကို မၾကားႏိုင္ခဲ့ပါ ။
ေသြးလႊတ္ေၾကာတေလွ်ာက္ စီးဆင္းေနေသာ
ေသြးလည္ပတ္မႈဆိုင္ရာ ဘာသာေဗဒ
မသိလိုက္ ၊ မသိမိခင္မွာပဲ ။
ေဆးလိပ္ေသာက္ျခင္းႏွင့္ အသည္းကြဲျခင္းသည္
က်န္းမာေရးကို ဆိုးရြားစြာ ထိခိုက္ေစႏိုင္ပါသည္ ။
လိပ္ျပာတစ္ေကာင္ ၏ အတၳဳပတၱိကို
ဖတ္ရႈရန္ ၾကိဳးစားေနပါသျဖင့္ ၊
မိမိ၏ အတၳဳပတၱိကို ကိုယ္တိုင္ မျပဳစုႏိုင္ျခင္း ။
ထိုမွန္ခ်ပ္ေရွ႕တြင္ ရပ္ျပီး
“ အိုးပန္း ဆက္ဆမီ ” ဟု ၊ သံုးၾကိမ္ ေအာ္
လိုက္ရံုမွ်ျဖင့္ ၊ ဘယ္ညာလြဲျခင္း
ေပ်ာက္မသြားႏိုင္ေၾကာင္း
ထိုမွန္ေရွ႕တြင္ ရပ္လိုက္ခ်ိန္မွစ၍
သိလိုက္ရ ။
“ တံခါး ဖြင့္ေပးပါ ..
တံခါး ဖြင့္ေပးပါ ..
တံခါး ဖြင့္ေပးပါ ..
တံခါး ......... ”
အေမွာင္ထုထဲမွာ ေနရတာ ၊ ပို ေမွာင္ တယ္ ။
အဲသည့္ညက သူ႔ထံုးစံအတိုင္း ေမွာင္တယ္ ။
ညကို ညလို ျမင္ရဖို႔ ၊ သူငယ္အိမ္ကို
ေဖာက္ ပစ္ လိုက္ တယ္ ။
တ ေရြ ႔ ေရြ ႔ ၊ တ ေရြ ႔ ေရြ ႔
စမ္း တ ၀ါး ၀ါး ။
မျမင္ေတာ့မွ အေမွာင္ဆိုတာကို
ႏွစ္ျခိဳက္မိေၾကာင္း ၊ လက္လြတ္စပယ္ လက္ခံလိုက္ရ ။
ဓားတစ္ေခ်ာင္းရဲ ႔ အဆံုးစြန္ထိ ထက္ႏိုင္စြမ္းက
ငါ့ လည္ျမိဳကို လာ ေထာက္ ။
ေဖာက္လြဲေဖာက္ျပန္ျဖစ္ေနတဲ့ ရာသီဥတုက
ေဖာက္လြဲေဖာက္ျပန္ျဖစ္ေနတဲ့ မိန္းမပ်က္တစ္ေယာက္လို
ဆံပင္ ဖရိုဖရဲ ၊ ရြံစရာ ႏႈတ္ခမ္းေတြနဲ႔
ျပဳ စား တယ္ ။
မလာနဲ႔ ၊ မလာနဲ႔ ။
ဒီအတိုင္းေလး ေမွာင္ေနရတာ ပိုေကာင္းပါတယ္ ။
ဒီ အ တိုင္း ေလး ပဲ
ေမွာင္ ေန ရ တာ ပို ေကာင္း ပါ တယ္ ။

10.4.2010