Pages

Subscribe:

Sunday, March 21, 2010

ကၽြန္ေတာ္ ႏွင့္ တစ္ေန႔တာ

ဒီတစ္ေန႔တာအတြက္ ၊ ငါ့ကိုယ္ငါ
ျပန္စားသံုးတယ္ ။
သားညွီေစာ္ နံေနတဲ့ ၊ ငါ့ အတၱေတြ ။
ဘယ္မွာ နားခိုမလဲ ။
ဘယ္မွာ ခိုနားမလဲ ။
ခိုေတြ သြားရာ လမ္းေၾကာင္းေနာက္ ၊
ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ လိုက္မိေတာ့ ။
ၾကဴၾကဴပါေအာင္ ငိုလိုက္ရတာေတြ ။
အို ေအ့ ေအ့ အို ။
တိတ္ပါေတာ့ ကေလးရယ္ ဆိုတဲ့ သားေခ်ာ့ေတး ။
ေနညိဳတိုင္း ၾကားေနရတဲ့ ၊ တ ေအ့ ေအ့
ေလျပဳိသံ ။
" အို " ဆိုတဲ့ ၊ ရွက္စႏိုး အာေမဋိတ္သံ ။
အရက္ နဲ႔ မိန္းမ ဆိုတာ မရွိရင္ ၊ ကဗ်ာဆရာဆိုတာေရာ
ရွိလာႏိုင္မလား ။
အဲ့လို အေပါစားဆန္တဲ့ ျပက္လံုးတစ္ခုကို
ၾကားလိုက္ရေတာ့မွပဲ ၊ ငါ့ကိုယ္ငါ ျပန္ရုန္းထြက္လာမိ ။
က႑ေကာစ ခုတင္ေပၚကေန ဆင္းလိုက္ေတာ့မွ
အယုတၱ အနတၱ အသံဗလံ တခ်ိဳ႕ ငါ့ကို ျဖတ္နင္းၾက ။
မနက္ေစာေစာ ထရမယ္ ။
မနက္ေစာေစာ အစာရွာသြားတဲ့ ငွက္ေတြနဲ႔အတူ
မနက္ေစာေစာ မ်က္ႏွာသစ္ရမယ္ ။
မနက္ေစာေစာ ကဗ်ာေရးရမယ္ ။
မနက္ေစာေစာ ဦးေႏွာက္ ဖုန္ခါရမယ္ ။
မနက္ေစာေစာ ေခါင္းအံုးေတြ ထုတ္လွန္းရမယ္ ။
မနက္ေစာေစာ သားလွီးဓားေတြ ေသြးရမယ္ ။
မနက္ေစာေစာ ေသြးလွီးဓားေတြ "သ" ရမယ္ ။
မနက္ေစာေစာ ေခါင္းအံုးေတြ ဖုန္ခါရမယ္ ။
မနက္ေစာေစာ ဦးေႏွာက္ ထုတ္လွန္းရမယ္ ။
မနက္ေစာေစာ ကဗ်ာသစ္ရင္း မ်က္ႏွာေရးရမယ္ ။
မနက္ေစာေစာ အစာထရွာရင္း ဟိုဟိုသည္သည္ ပ်ံသန္းရမယ္ ။
ဒီေန႔ မနက္ေစာေစာ ၊ ငါ့ကိုယ္ငါ ျပန္နားခိုဖို႔
သားညွီေစာ္ နံေနတဲ့ ငါ့အတၱေတြ ၊ ျပန္စားသံုးရမယ္ ။

ဆူးခက္မင္း
24.2.2010
1 : 22 PM

0 မွတ္ခ်က္မ်ား:

Post a Comment