မိခ်မ္းမြန္ ဖတ္ဖို႔ (၂) ( သို႔ ) ေသတမ္းစာ အမွတ္ ( ၂၀၁၀ )

မ်က္ရည္ေတြလည္း မေျခာက္ေသးဘူး ။

မ်က္ႏွာထက္တြင္ စီးဆင္းသြားေသာ ျမစ္တစ္စင္း ။

ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုးနဲ႔ ၊ မသုတ္ပဲ ထားလိုက္တယ္ မိခ်မ္းမြန္ ။

ရာသီဥတုက တစ္လွည့္စီ ။

ေႏြရယ္ ၊ ေဆာင္းရယ္ ။

ျပီးေတာ့ ၊ ေဆာင္းရယ္ ၊ ေႏြရယ္ ။

မိုးဆိုတဲ့ ရာသီ ၊ ခရီးသြားဟန္လႊဲေတာင္ မပါေစနဲ႔ ။

မိုးေတြ ရြာတိုင္း ၊ မ်က္၀န္း "စို" တယ္ ။




မငိုပါနဲ႔လား .... တဲ့ ။

မငိုခ်င္ပါဘူး မိခ်မ္းမြန္ရယ္ ။

ငါ မငိုခ်င္ပါဘူးကြယ္ ။

ေဟာ ... ။

မငိုဘူး ေျပာေနရင္း ၊ စို႔တက္လာတဲ့

မ်က္ရည္စေတြ ။

ငါ့ကိုယ္ငါ မုန္းတယ္ ။

ငါ့ မ်က္ရည္ေတြကိုလည္း ငါ မုန္းတယ္ ။

ေက်းဇူးျပဳျပီး ၊ ငါ့ကို ေသမိန္႔ခ်ပါ ။

ေက်းဇူးျပဳျပီး ၊ ငါ့ လည္ပင္းကို ၾကိဳးကြင္းစြပ္ပါ ။

နင့္လက္ကေလး တစ္ခ်က္ အ၀င့္မွာပဲ ။

ေမာင္းခလုတ္တံကို ေသြးေအးေအး နဲ႔ ျဖဳတ္ခ်လိုက္ပါ မိခ်မ္းမြန္ ။




ငါ့ စ်ာပနမွာ

stitch အရုပ္နဲ႔အတူ ေျမခ်ပါ ။

baby pooh ေလး ငိုေၾကြးေနပါေစ မိခ်မ္းမြန္ ။

တစ္ဖက္ကမ္းကို နင္ကိုယ္တိုင္ ေခါက္ေပးခဲ့တဲ့

စကၠဴေလွနဲ႔ ငါကူးပါရေစ ။

ငါ့ပါးစပ္ထဲ တစ္မတ္ေစ့ မထည့္ပါနဲ႔ ။

ကူးတို႔ခ အျဖစ္ ၊ ဂ်ယ္လီေလး ယူသြားမယ္ မိခ်မ္းမြန္ ။

ေၾကးစည္သံ / ေရအိုး ၊ ၾကား / ကြဲ ... အျပီး ။



အ .... ရ ာ ... အ ာ း .. လ ံ ု း ....

ခ ် ဳ ပ ္ .... ျ င ိ မ ္ း ... ... ... သ ြ ာ း .... ... ..

........................................................................................ ။ ။