အိပ္မက္ခ်င္း ေပါင္းကူးၾကေသာ ငါတို ႔ ဒီည

အို၊ နာ၊ ေသ ဘ၀က ကၽြတ္ထြက္
အို၊ နာ၊ ေသ ဘ၀က ျပန္စ
အစေတာ့ျဖစ္လာခဲ့၊ အဆံုးေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တစ္ခု
ထို ထိုေသာ အၾကား၌ ခင္မင္ခဲ့ေသာ
အတိတ္က ရက္စြဲမ်ားကို
တမ္းတ၊ တမ္းတ၊ ထိုတမ္းတျခင္း
အရိပ္မွာ ေပ်ာ္ရြင္ျခင္း မ်က္ရည္စမ်ား

သတိရတိုင္း ၊ ဖန္ခြက္ ႏွစ္ခု
ထ ထ တိုက္ တယ္ ။ ေရခဲတံုး ၊
၀ါက်င့္က်င့္ အရည္ ၊ ဖန္ခြက္ ၊
စကားလံုးမ်ား ၊ ရယ္ေမာသံ ။
ဒီလိုနဲ႔ ၊ ကၽြန္ေတာ္တို ႔ ..
တစ္ေယာက္လည္ပင္း တစ္ေယာက္ ၊
ၾကိဳးကြင္းစြပ္ ၊ ရင္ဘတ္ခ်င္း ကပ္တဲ့ထိ ၊
ဆြဲေစ့ခဲ့ၾက ။
ရင္ဘတ္ေတြ ဆြဲေစ့ရင္း ၊ ဖန္ခြက္ေတြ တိုက္လိုတိုက္ ။
ဖန္ခြက္ေတြ ဆြဲေစ့ရင္း ၊ ရင္ဘတ္ေတြ တိုက္လိုတိုက္ ။
ကိုယ့္ ၀ါဒနဲ႔ သူ ႔၀ါဒ ၊ မေတာ္တဆ ၊ ထထ တိုက္လိုတိုက္ ။
ေနာက္ေတာ့လည္း ၊ တစ္ေယာက္ပုခံုး တစ္ေယာက္ဖက္ ။
ေျမာက္ဥကၠလာကို ျပန္ၾကစို ႔ သူငယ္ခ်င္း ။

ရင္ခုန္သံေတြပါတယ္၊ ျပိဳးျပိဳးျပက္ျပက္မီးေရာင္ေတြပါတယ္
ကာဗ် ဆိုတာပါတယ္၊ ေဟာ ... လြင့္လာျပီ
လြင့္လာၾကျပီ
အမည္းေရာင္ေလထုထဲက အမည္းေရာင္ ပိတ္ကားစမ်ား
ႏႈတ္ခမ္းက ေဆးလိပ္ကို ဆာေကးနဲ႔သတ္ကာ
မ႐ႈမလွရီေ၀ေနေသာ ေလာကသားေတြၾကား
ငါလဲ အလိုတူ၊ ေဟ့ေကာင္၊ ေဟ့ေကာင္
ရီေ၀ေနတဲ့ ျမဴးဇစ္ၾကား
လြင့္ကာလြင့္ကာလြင့္ကာ
ခ်ီတတ္လာခဲ့တယ္
ျမိဳ႕ျပ ညေတြၾကား ...... ဆို ... မူး ......

ဘ၀ႏွစ္ခု မွာ ၊ ရင္ဘတ္ႏွစ္ခု
စီးခ်င္းထိုးၾက ၊ ( 2 + 1 ) တစ္ေယာက္တစ္ခြက္နဲ ႔
ႏွစ္ေယာက္ တစ္အိပ္မက္ ဆက္မက္ၾက ။
မႏၱေလး တစ္ဘူး ၊ ကြမ္း ႏွစ္ရာဖိုးနဲ ႔ ။
ငါတို ႔ အိပ္မက္ေတြက ခမ္းနားတယ္ ။
ရွစ္မိုင္ညေတြမွာ ၊ ငါတို ႔ အတူ ကခုန္ၾက ။
မူးမူး မမူးမူး ၊ ငါတို႔ စကားေတြ အဓိပါၸယ္ရွိစြာ ေဖာင္းပြၾက ။
ရူးလိုက္ မူးလိုက္နဲ႔ ၊ အရူးအမူး ၊ မူးရူးလိုက္ၾက ။
ကဲ .... သူငယ္ခ်င္း ။
ဒီည ငါတို ႔ အိပ္မက္ခ်င္း ေပါင္းကူးၾကမယ္ ။

ဏီအဲY ႏွင့္ ဆူးခက္မင္း ေပါင္းေရးသည္။