အရြယ္လြန္ တစ္ေယာက္ ငိုေနသည္

အထီးက်န္ျခင္း ၊ ဆိုတဲ့
နတ္ဆိုးတစ္ပါး ၊ ငါ့ ၀ိညာဥ္ကို
သိမ္းပိုက္ပစ္လိုက္တယ္ ။

…………… G ……………
…………. O …………….
……….. O ………………
……… D ………………..
……………………………
……………………………
………… B …………….
……………. Y………….
………………… E ……..
…………………………….
……………………………..

နားထဲ ၊ ငွက္ဆိုး တစ္သိုက္
၀င္ေမႊသြားသလိုပဲ ။

ဂြတ္ဘိုင္ ဆိုတဲ့ ၊ စကားႏွစ္လံုး
နဲ ႔ တင္ ၊ ငါ့ ဘ၀ တစျပင္ ျဖစ္ခဲ့တာ ။

ဘယ္ေလာက္နာက်င္ရတယ္ဆိုတာ ၊
မေျပာခ်င္ဘူး ။
ဘယ္ေလာက္နာက်င္ေနပါေစ ၊
မငိုခ်င္ဘူး ။
ငါ ဆိုတဲ့ ေကာင္က ၊ ငိုဖို ႔အတြက္
အရြယ္လြန္ခဲ့တာ ၊ ၾကာျပီေလ ။


ငါသိခဲ့တယ္ ၊ ငါသိေနတယ္ ။
မင္း ၊ ငါ့ကို ၊ နမ္းေနတုန္းပဲ ။
ငါ ၊ မင္းကို ၊ နမ္းေနတုန္းပဲ ။
အျခားတစ္ေယာက္ရဲ ႔ ၊ ႏႈတ္ခမ္းေတြ အစား ။
မင္း ၊ ငါ့ကို ၊ အစားထိုးခဲ့တယ္ ။
ငါ ၊ မင္းကို ၊ အစားထိုးခဲ့တယ္ ။
ကိုယ္ပိုင္ဆိုတာ ၊ ဘယ္မွာလဲ ။
ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ေတာင္ မပိုင္တဲ့ ေနာက္ ။
မင္းကို ငါ ၊ ငါ့ကို မင္း ၊ မပိုင္ဆိုင္ခ်င္နဲ ႔ေတာ့ ။

မင္း မပါပဲ ၊ ေသာက္ရတဲ့
ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ ။
ဆူးေတြ ျမိဳခ်ေနရသလိုပဲ ။
တဆစ္ဆစ္နဲ႔ ၊ ရင္ထဲက ၊ ေအာင့္တယ္ ။
ဒါေပမယ့္ ၊ ငါ မငိုခဲ့ပါဘူး ။
ငါဆိုတဲ့ေကာင္က ၊ ငိုဖို႔အတြက္
အရြယ္လြန္ခဲ့ျပီေလ ။

ဘာမွ မထူးဆန္းသလို ၊ မင္း
ထြက္သြားတယ္ ။
ဘာမွ မထူးဆန္းသလို ၊ မင္း
ထားခဲ့တယ္ ။

အဲသည့္ ေန႔က ၊ ငါ ေျပာဖို ႔
ၾကိဳးစားခဲ့တယ္ ။
ခ်စ္တယ္ ဆိုတဲ့ စကားကိုေပါ့ ။
မင္း ထြက္သြားတဲ့ေန႔ ။
ငါ ဖြင့္ေျပာဖို ႔ ဆြံ ႔အခဲ့တဲ့ ေန႔ ။

အဲသည့္ေန ႔က ၊ ၾကယ္မလင္းဘူး ။
ဖေယာင္းတိုင္မီးညြန္ ႔ေတြ ၊ မလႈပ္ခတ္ဘူး ။
လမ္းထိပ္အုတ္ခံုမွာ ၊ ဂစ္တာသံ မၾကားရဘူး ။
ပလာဇာမွာ ၊ လူမစည္ဘူး ။
ငါ့ အိမ္ေလးထဲမွာ ….
ငါ တစ္ေယာက္တည္း …
လူမစည္ဘူး ၊ ဂစ္တာ မတီးဘူး ။
ဖေယာင္းတိုင္ မထြန္းဘူး ။
ၾကယ္မလင္းဘူး ။
အေမွာင္ထဲမွာ ၊ တိတ္ ဆိတ္ ငို ရွိဳက္ ။

မေမ့ႏိုင္ဘူး ခ်စ္သူ ။
ေမ့ဖို ႔ ၾကိဳးစားရင္း ၊ ေမ့ေပ်ာက္ပစ္ဖို ႔ကို
ေမ့ ေမ့ လာ တယ္ ။
နာက်င္တာေတြကို ေမ့သြားတယ္ ။
ငိုျခင္းတရားကို ေမ့သြားတယ္ ။
ဒိုင္ယာရီထဲက တစ္သွ်ဴးအေဟာင္းေလးကို ေမ့သြားတယ္ ။
စကၠဴငွက္ေလးေတြကို ေမ့သြားတယ္ ။
ေမ့ရင္း ၊ ေမ့ရင္း … … …
မင္းကို ေမ့ပစ္ဖို ႔ ေမ့သြားတယ္ ။

ဒီလိုနဲ႔ပဲ ….
ငါဆိုတဲ့ ေကာင္က ..
ငိုဖို ႔အတြက္ အရြယ္လြန္ေနပါလား …
ဆိုတာကို ….
ေမ့သြားတယ္ …


ေအာက္တိုဘာ ၁ ရက္ ၊ ၂၀၀၉ ။